نفت‌شهر: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
HRoestBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.6.5) (ربات: افزودن en:Naft shahr
Emancipation ir (بحث | مشارکت‌ها)
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۳۱:
|جمله‌خوشامد=
|پانویس=
}}
}}"نفت شهر ( نفت شاه ) طبق حکایت بزرگان و ریش سفیدان کارگر ( پالایشگاه نفت شهر( به صورت فعلی وجود نداشت . در سال ۱۳۱۰ خبر رسید که انگلیسی‌ها کارگر استخدام می‌کنند . مردم روستاها و شهرستانهای نزدیک هم برای کار و بعنوان کارگر به طرف نفت شهر حرکت کردند. در فصل بهار نزدیکی‌های چاه نفت شماره ۱۴ (۱ ) که آن حوالی را کنگاوش می‌گفتند بفکر ساختن خانه افتادند.
'''نَفت‌شهر''' نام روستایی است در غرب استان [[کرمانشاه]] ایران.
و در منطقه‌ای به فاصله ۷۲ کیلو متری جنوب [[شهرستان قصر شیرین]] واقع شده‌است، از توابع بخش سومار می‌باشد و در فاصله ۲۹ کیلو متری غرب این بخش قرار دارد .<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسه گیتاشناسی،
۱۳۸۳.</ref>
نفت شهر یکی از مناطق گرم ودارای آب و هوای سرد و خشک و تابستانی نسبتاً طولانی و زمستانهای کوتاه وسرد می‌باشد که بهمین علت فاقد استعداد کشاورزی کافی است و از منابع طبیعی تنها می‌توان از چاههای نفت آن نام برد .
قبل از جنگ تحمیلی در حدود ۱۰ هزار تا ۱۲ هزار بشکه در روز نفت خام سنگین از طریق تلمبه خانه شماره یک خطوط لوله و مخابرات به پالایشگاه کرمانشاه انتقال داده می‌شد .
جمعیت نفت شهر در زمستان بعلت کوچ عشایر و داشتن هوایی مستعد و نسبتاً معتدل به ۵ هزار نفر و در تابستانها بعلت گرمای شدید فصلی که به ۵۰ درجه سانتیگراد می‌رسید و وجود گردبادهای سهمگین و شدید اکثر مردم منطقه بخاطر گذراندن دوران ۳ ماهه تعطیلات تابستانی مدارس و دور ماندن از گرمای طاقت فرسا با استفاده از مرخصیهای خود به شهرستانها و مناطق خوش آب و هوا مسافرت می‌کردند به ۱۵۰۰ الی ۲۰۰۰ نفر می‌رسید .
لهجه مردم " نفت شهر " کردی است و ازطوایف دیگر این منطقه می‌توان از تیره‌های " کله پا " و " زوله " و " [[سنجابی]] " و "کرندی " و " باوند پور "و چله‌ای " و " سیه سیه " می‌توان نام برد .
پالایشگاه نفت شهر در آنزمان بنام " [[شرکت نفت ایران و انگلیس]] " بر اساس قرار داد دارسی شکل گرفت و بعد از اینکه در سال ۱۳۶۰ نفت ملی اعلام شد و بدین ترتیب شرکت مذکور بنام " [[شرکت ملی نفت ایران]] " نامگذاری شد .
در تاریخ ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ مزدوران بعثی با هجوم ناجوانمردانه خود نفت شهر را به تصرف در آوردند که با همت و از جان گذشتگی هموطنان گرانقدر باز پس گرفته شد اما متاسفانه جز تل خاکی از آنهمه هیاهو و شور حال چیزی باقی نمانده و حاصل دسترنج چندین ساله مردم این دیار به یغما رفته‌است .<ref>وبلاگ نفت شهری‌ها سلام
http://naftshahr.persianblog.ir/
به قلم مصطفی میهن زاده</ref>
اکنون تنها شماری از افراد نیروی نظامی و شرکت نفت در آن سکونت دارند.
 
}}"نفت شهر ( نفت شاه ) طبق حکایت بزرگان و ریش سفیدان کارگر ( پالایشگاه نفت شهر( به صورت فعلی وجود نداشت .شهر، در سال ۱۳۱۰ خبر رسید که انگلیسی‌ها کارگر استخدام می‌کنند . مردم روستاها و شهرستانهای نزدیک هم برای کار و بعنوان کارگر به طرف نفت شهر حرکت کردند. در فصل بهار نزدیکی‌های چاه نفت شماره ۱۴ (۱ ) که آن حوالی را کنگاوش می‌گفتند بفکر ساختن خانه افتادند.
هر کس سیاه چادری داشت، برای خودش بر می‌افراشت اگر هم سیاه چادری نداشت، از چینکو ( بزبان انگلیسی یعنی ورق حلبی محکم ) استفاده می‌کرد یا اینکه در زمین مثل سنگر مکند و اطرافش را با سنگ و خاک می‌چید و برای خود و خانواده اش سر پناهی درست می‌کرد .
بدین ترتیب این دومین مکان سکونت مردم که تقریباً روستا نشینی بود در چاه شماره ۱۴ شکل گرفت و به کنگاوش معروف گشت .
سطر ۴۸ ⟵ ۶۲:
به قلم مصطفی میهن زاده</ref>
 
'''نَفت‌شهر''' نام روستایی است در غرب استان [[کرمانشاه]] ایران.
و در منطقه‌ای به فاصله ۷۲ کیلو متری جنوب [[شهرستان قصر شیرین]] واقع شده‌است، از توابع بخش سومار می‌باشد و در فاصله ۲۹ کیلو متری غرب این بخش قرار دارد .<ref>اطلس گیتاشناسی استان‌های ایران، تهران: مؤسسه گیتاشناسی،
۱۳۸۳.</ref>
نفت شهر یکی از مناطق گرم ودارای آب و هوای سرد و خشک و تابستانی نسبتاً طولانی و زمستانهای کوتاه وسرد می‌باشد که بهمین علت فاقد استعداد کشاورزی کافی است و از منابع طبیعی تنها می‌توان از چاههای نفت آن نام برد .
قبل از جنگ تحمیلی در حدود ۱۰ هزار تا ۱۲ هزار بشکه در روز نفت خام سنگین از طریق تلمبه خانه شماره یک خطوط لوله و مخابرات به پالایشگاه کرمانشاه انتقال داده می‌شد .
جمعیت نفت شهر در زمستان بعلت کوچ عشایر و داشتن هوایی مستعد و نسبتاً معتدل به ۵ هزار نفر و در تابستانها بعلت گرمای شدید فصلی که به ۵۰ درجه سانتیگراد می‌رسید و وجود گردبادهای سهمگین و شدید اکثر مردم منطقه بخاطر گذراندن دوران ۳ ماهه تعطیلات تابستانی مدارس و دور ماندن از گرمای طاقت فرسا با استفاده از مرخصیهای خود به شهرستانها و مناطق خوش آب و هوا مسافرت می‌کردند به ۱۵۰۰ الی ۲۰۰۰ نفر می‌رسید .
لهجه مردم " نفت شهر " کردی است و ازطوایف دیگر این منطقه می‌توان از تیره‌های " کله پا " و " زوله " و " سنجابی " و "کرندی " و " باوند پور "و چله‌ای " و " سیه سیه " می‌توان نام برد .
پالایشگاه نفت شهر در آنزمان بنام " شرکت نفت ایران و انگلیس " بر اساس قرار داد دارسی شکل گرفت و بعد از اینکه در سال ۱۳۶۰ نفت ملی اعلام شد و بدین ترتیب شرکت مذکور بنام " شرکت ملی نفت ایران " نامگذاری شد .
در تاریخ ۳۱ شهریور سال ۱۳۵۹ مزدوران بعثی با هجوم ناجوانمردانه خود نفت شهر را به تصرف در آوردند که با همت و از جان گذشتگی هموطنان گرانقدر باز پس گرفته شد اما متاسفانه جز تل خاکی از آنهمه هیاهو و شور حال چیزی باقی نمانده و حاصل دسترنج چندین ساله مردم این دیار به یغما رفته‌است .
 
<ref>وبلاگ نفت شهری‌ها سلام
http://naftshahr.persianblog.ir/
به قلم مصطفی میهن زاده</ref>
 
اکنون تنها شماری از افراد نیروی نظامی و شرکت نفت در آن سکونت دارند.
منطقهٔ نفت‌شهر دارای ۶ چاه نفت مشترک با کشور عراق است.{{مدرک}}.