ستاره نوترونی: تفاوت میان نسخه‌ها

هنگامی که ستاره پر جرمی به شکل [[ابرنواختر]] منفجر می‌شود، شاید هسته‌ی آن سالم بماند. اگر جرم هسته بین ۱٫۴ تا ۳ [[جرم خورشیدی]] باشد جاذبه, آن را فراتر از مرحلهٔ [[کوتوله سفید]] متراکم می‌کند تا این که [[پروتون|پروتونها]]ها و [[الکترون|الکترونها]]ها برای تشکیل [[نوترون|نوترونها]]ها به یکدیگر فشرده شوند. این نوع شیء آسمانی '''ستاره نوترونی''' نامیده می‌شود. وقتی که قطر ستاره‌ای ۱۰ کیلومتر (۶ مایل) باشد، انقباضش متوقف می‌شود. برخی از ستارگان نوترونی در زمین به شکل [[تپ اختر]] شناسایی می‌شوند که با چرخش خود، ۲ نوع اشعه منتشر می‌کنند.