سد اسوان: تفاوت میان نسخه‌ها

این [[سد]] غول پیکر، طرحی عظیم و با شکوه‌است که برای جلوگیری از طغیان‌های طویل‌ترین [[رودخانه]] ی جهان یعنی [[نیل]] ساخته شده‌است.این سد به برقراری جریان مداوم [[آب]] در تمام طول سال کمک کرده‌است و نیز [[برق]] [[کارخانه|کارخانه‌ها]]‌ها و شهرهای [[کشور]] مصر را تأمین می‌کند.

از زمان‌های قدیم، هر ساله [[رودخانه نیل]] طغیان می‌کرد.این سیل‌ها، [[لجن|لجن‌های]]‌های [[حاصلخیز]] را بر روی [[زمین]] پراکنده می‌ساخت و به کشاورزان کمک می‌کرد تا محصولات خود را به عمل آورند.اما بعضی مواقع جاری شدن سیلاب‌های زیاد و بیش از اندازه، خانه‌ها و زمین‌های زراعی را ویران می‌کرد و در بقیه روزهای [[سال]]، خشکسالی همه جا را فرا می‌گرفت.

برای کنترل این [[سیل|سیل‌ها]]‌ها،، در سال ۱۹۰۲ میلادی مهندسین سدی در [[جنوب]] [[شهر]] آسوان ساختند.ارتفاع این سد در سال ۱۹۱۲ و سپس در سال۱۹۳۳ افزایش یافت.اما هنوز این سد نمی‌توانست رودخانه نیل را کاملاً مهار کند.کار ساخت سد عظیم آسوان در سال ۱۹۶۰ میلادی آغاز شد.سد از خاک و سنگ گرانیت، خاک رُس و سیمان ساخته شده‌است.[[عرض]] این سد بیش از ۶/۳ کیلومتر، ارتفاع آن ۱۱۱ متر و قطر آن در قسمت تاج ۴۰ متر می‌باشد.ضخامت پایه سد که بر بستر رودخانه قرار دارد ۹۲۵ متر است.ساخت سد آسوان ۱۰ سال به طول انجامید.

حدود ۵۰۰۰۰ نفر از مردم به دلیل وسعت [[دریاچه]] سد، مجبور به ترک خانه‌های خود شدند.آنها به یک منطقه زراعی جدید در ۵۰ کیلومتری شمال [[شهر]] آسوان مهاجرت کردند.چندین جزیره و معبد قدیمی در معرض سیل قرار گرفتند، ولی برخی از آنها از این حادثه مصون ماندند.در عملیاتی وسیع و گسترده، معبدهای رامسس دوم و نفرتاری به آجرهای ۳۰ تنی تقسیم شد و سپس دوباره این [[آجر|آجرها]]ها،، یک به یک در [[تپه|تپه‌هایی]]‌هایی مشرف به رودخانه نیل کنار هم سوار شدند.این کار طاقت فرسا ۴ سال به طول انجامید.همچنین سایر معابد کوچک نیز از [[جزیره]] ای در نیل که در حال فرورفتن در آب بود، انتقال داده شدند.

آب‌های ذخیره شده در دریاچه ناصر، زمین‌های زراعی را در دوره [[خشکسالی]] و همچنین در تمام طول سال آبیاری می‌کند.اکنون محصولات بیشتری به عمل می‌آید و [[غذا|غذای]]ی تولید شده برای تغذیه جمعیت رو به رشد مصر کافی است.آب‌های اضافی که از سد سرریز می‌کنند، [[توربین|توربین‌هایی]]‌هایی را به حرکت در می‌آورند که نیمی از برق مصر را تأمین می‌کند.

علاوه بر مزایای فوق، این کوشش بشر برای غلبه بر طبیعت، مشکلاتی نیز پدید آورده‌است.این سد از حرکت لجن‌های حاصلخیز به سمت پایین رودخانه جلوگیری می‌کند و باعث می‌شود تا کشاورزان برای حاصلخیز کردن زمین‌های زراعی خویش، ناگزیر از مواد [[شیمی|شیمیایی]]ایی بیشتری استفاده کنند.از زمان ساخت این سد، کرم‌های کوچکی که در [[حلزون|حلزون‌های]]‌های آبی رودخانه نیل وجود دارند، نوعی بیماری را شایع کردند.در قدیم سیل‌های سالانه از افزایش این حلزون‌ها جلوگیری می‌کرد.بالا آمدن [[آب]]، [[نمک|نمک‌ها]]‌ها را به سطح رودخانه آورده و موجب بایر شدن [[زمین|زمین‌های]]‌های [[کشاورزی]] شده‌است.