وزوو: تفاوت میان نسخه‌ها

محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
AvocatoBot (بحث | مشارکت‌ها)
جز r2.7.1) (ربات: افزودن oc:Vesuvi
جز ربات: مرتب‌سازی رده‌ها؛ زیباسازی
خط ۱۲:
| واپسین فوران = [[۴ آوریل]] [[۱۹۴۴ (میلادی)|۱۹۴۴]]
}}
'''کوه وزوو''' یا '''وزوویوس''' از معروف‌ترین [[آتشفشان|آتشفشان‌های]]‌های فعال [[ایتالیا|ایتالیاست]]ست. این [[آتشفشان چینه‌ای]] در شرق [[ناپل]] قرار دارد، و تنها آتشفشان [[اروپای قاره‌ای]] است که در صد سال اخیر فعال بوده است، هر چند به نظر می‌رسد مدتی است خاموش است: آخرین فوران آن در سال [[۱۹۴۴ (میلادی)|۱۹۴۴]] رخ داد.
 
شهرت وزوو به دلیل تخریب شهرهای [[پمپیی]]، [[هرکولانوم]] و [[استابیا]] <ref>به ایتالیایی: Stabiae ،Ercolano ،Pompei</ref> است که در سال [[۷۹ (میلادی)|۷۹ میلادی]] در لایه‌ای از خاکستر و گل فرورفتند و تا امروز در همان وضعیت باستانی نگاهداری شده اند. این آتشفشان در طور هزاره‌های اخیر بارها فوران کرده است، و به دلیل [[فوران پلینیایی|فوران‌های انفجاری]] و نیز جمعیت زیادی که در این محدوده زندگی می‌کنند، جزء خطرناک‌ترین آتشفشان‌ها می‌باشد.
خط ۲۳:
وزوو آتشفشانی از گونهٔ [[آتشفشان چینه‌ای|چینه‌ای]] و و فوران‌های آن از نوع [[فوران پلینیایی|پلینیایی]] هستند. [[دهانه آتشفشانی|دهانهٔ]] عظیم این آتشفشان ۴۰۰ متر قطر و ۳۰۰ متر عمق دارد. این راه هم‌اکنون بسته است ولی تفتال تنها حدود ۱۰ کیلومتر با دهانهٔ آن فاصله دارد. با این که این آتشفشان مدتی است که فوران نمی‌کند، هنوز فعال است: سالانه حدود ۷۰۰ [[زمین‌لرزه]] در این ناحیه رخ می‌دهد و گازهایی از دهانهٔ آن خارج می‌شود. دانشمندان [[تفتال|حفره تفتالی]] وزوو را حدود ۴۰۰ کیلومترمربع تخمین می‌زنند. به همین دلیل و با توجه به جمعیت زیاد شهرهای اطراف، این منطقه به طور دایم تحت‌نظر است.
 
دامنهٔ این کوه از [[گدازه|گدازه‌های]]‌های فوران‌های گذشته تشکیل شده است. گدازه‌های فوران سال [[۱۹۴۴ (میلادی)|۱۹۴۴]] هنوز به خوبی قابل رؤیت هستند و با گیاهان پوشیده نشده اند. در بخش‌های کم‌ارتفاع این دامنه‌ها، [[پوشش گیاهی]] به صورت [[تاکستان]] است.
 
== فوران سال ۷۹ میلادی ==
خط ۳۷:
[[پرونده:Pompeii Garden of the Fugitives 02.jpg|right|thumb|پوشانده شدن بدن ساکنین شهر [[پمپیی]] توسط بارانی از خاکستر.]]
=== مرگ پلینی پدر ===
[[پلینی پدر]] که فرماندهٔ کشتی‌های [[روم|رومی]]ی و همچنین عمو و پدرخواندهٔ پلینی پسر بود، پس از انفجار، به منظور مطالعهٔ فوران از نزدیک و همچنین تلاش برای نجات بازماندگان، به سمت [[استابیا]] حرکت می‌کند. او پس از گذراندن اجباری شب در این شهر، با همراهانش تصمیم به بازگشت به سوی ساحل می‌گیرد، و به دشواری راه خود را از میان باران خاکستر و غبار به ساحل می‌یابد. با این وجود، تلاطم شدیذ آب دریا در اثر زمین‌لرزه‌های پی‌درپی، مانع از گریز آن‌ها می‌گردد؛ و پلینی پدر سرانجام جان می‌سپارد. بدن او، در ۲۶ اوت که ستون دود و خاکستر اندکی پراکنده شده و پرتوهای نور را از خود عبور می‌دهند، بدون هیچ جراحت خاصی کشف شد.
 
پلینی پسر در نخستین نامهٔ خویش به [[تاسیتوس]]، مرگ عموی خود را بر اثر استنشاق گازهای سمی دانسته است. با این وجود، استابیا در ۱۶ کیلومتری کوه وزوو قرار داشت. به علاوه، همراهان او جان سالم به در بردند. به همین علت، امروزه گمان می‌رود که او در اثر [[سکته قلبی|سکتهٔ قلبی]] یا [[سکته مغزی|مغزی]] جان باخته باشد.
خط ۷۲:
{{commons|Vesuvio}}
 
[[رده:آتشفشان‌های فعال ایتالیا]]
[[رده:آتشفشان‌های چینه‌ای]]
[[رده:آتشفشان‌های فعال ایتالیا]]
[[رده:کوه‌های مقدس]]