یشت: تفاوت میان نسخه‌ها

'''یَشت‌''' از نظر لغوی هم ریشه با کلمهٔ [[یسن]] است و معنی تحت اللفظی آن نیز پرستش و نیایش است. یشت‌ها سرودهایی هستند که عموماٌ به ستایش خدایان قدیم ایرانی مانند [[مهر]]، [[ناهید]] و [[تیشتر]] و غیره اختصاص دارند. همهٔ یشت‌ها از نظر قدمت یکسان نیستند.<ref> تفضلی، احمد، ص ۴۴</ref>

در [[اوستا]] '''یشت'''، نام بخشی از کتابِ [[اوستا]]، کتاب دینی [[زرتشتی|زرتشتیان]]ان است. ''یشتن'' در زبانِ پهلوی، بمعنای ستودن و عبادت کردن است. در اوستا، ۲۱ یشت و به نام‌های گونه‌گون وجود دارد و در آنها عناصرِ مهم از دیدگاهِ [[مزدیسنا]] ستوده می‌شوند.

هر یک از [[یشت‌ها|یشت‌های]]ی بزرگ در نسخه‌های خطی به بخش‌هایی تقسیم می‌گردد که اصطلاحاً '''کرده''' نامیده می‌شوند. لازم به تذکر است که تقسیم‌بندی هر یشت به ''بندها'' که در چاپ‌های کنونی [[اوستا]] معمول است، در نسخه‌های خطی دیده نمی‌شود و یک روش ابداعی است که توسط دانشمندان اوستاشناس عصر حاضر و به منظور سهولت استفاده و ارجاع به وجود آمده‌است.<ref>تاریخ ادبیات ایران، ص ۴۵</ref>