حکایت: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
خط ۱:
{{ادبیات}}
==ریشه‌ی واژه<ref>وحید رنجبر (1391). داستان و حكایت. چاپ اول. كرمانشاه:باغ‌نی</ref>==
واژه‌ی حكایت برگرفته از واژه‌ی [[محاكات]] به معنای مشابه كسی یا چیزی شدن، مانند چیزی را به گفتار یا كردار آوردن، است (همتراز محاکات، یعنی؛ mimesis از ریشه‌ی mime یونانی‌ست که واژه‌ی فارسی «میمون» را می‌توان همریشه با آن دانست، میمون در باور ما تقلیدکننده است.). از این‌رو می‌توان حكایت را شبیه سازی‌ای تخیلی از دنیا دانست.
==حکایت چیست؟==
'''حکایت''' نوعی از داستان کوتاه است که در آن درس یا نکته ای اخلاقی نهفته است. این درس یا نکته بیشتر در پایان حکایت بر خواننده آشکار می‌شود. شخصیت‌های حکایت آدمها، حیوانات یا اشیای بی‌جانند. زمانی که حیوانات شخصیت حکایتند، مانند انسان‌ها سخن می گویند و احساسات انسانی از خود نشان می دهند. یکی از بهترین نمونه‌های حکایت در زبان فارسی را می‌توان در [[هزار و یک شب]] دید.
سطر ۸ ⟵ ۹:
برخی حکایت‌ها از نسلی به نسل دیگر بازگو می‌شود. بیشتر در حکایت با استعاره از اشیا و یا حیوانات، نابخردی انسان در رفتار و منشش به وی نشان داده می شود. گاهی حکایت آکنده از طنز یا هزل است.
در ضمن حکایت نام آلبومی موسیقی مشهوری از استاد سیاوش قمیشی و مسعود فردمنش نیز می باشد.
==برخی از نمادها در حکایت==
در حکایت برخی از حیوانات به خاطر رفتار ویژه شناخته شده اند.
| |||