توری پراش: تفاوت میان نسخه‌ها

آرایه‌ای تکراری از عنصرهای پراشان، مانند روزنه‌ها یا مانع ها، که اثر آن‌ها ایجاد تغییرات تناوبی در فاز، دامنه یا هر دوی آن‌ها در یک موج خروجی است، یک توری پراش نامیده می‌شود. به طور عمومی‌تر هر ویزگی‌ اپتیکی که در ساختار ماده تکرار شود، توری را تشکیل می‌دهد. ابتدا بهترین ابزارها در واقع مجموعه‌ی چند شکافی بودند که معمولا از یک شبکه‌ی سیم نازک یا نخ که به دور شکاف‌ها پیچیده شده بود، تشکیل شده بود. یک پیکربندی چندشکافی، توری تراگسیل دامنه نامیده می‌شود. نوع متداول‌تر توری تراگسیل از راه خط کشی یا پدیدآوردن خراش‌های موازی در روی یک سطح شیشه‌ای تمیز و تخت، ساخته می¬شودمی‌شود. هر یک از این خراش‌ها به عنوان یک چشمه‌ی نور پراکنده به کار می‌رود و مجموع آن‌ها آرایه‌ای منظم از چشمه‌های خطی تشکیل می‌دهند. هنگامی که توری کاملا شفاف باشد، به طور که مدولاسیون دامنه چشم‌پوشیدنی باشد، تغییرات منظم در ضخامت توری در عرض آن یک مدولاسیون فاز ایجاد می‌کند و در این صورت یک توری تراگسیل فاز خواهیم داشت. توری معنای عام‌تری در فوتونیک دارد. به این صورت که مثلا وقتی به یک ماده‌ی الکترواپتیکی و یا آکوستواپتیکی میدان الکتریکی یا صوت وارد می‌کنیم مولکول‌ها یا اتم‌های آن ماده طوری رفتار می‌کنند که ویژگی اپتیکی خاصی مانند ضریب شکست را به صورت دوره‌ای تکرار می‌کنند که همین پدیده خود توری پراش است و می‌تواند نور لیزر را پراشیده کند.

رابطه‌ی میان فاصله‌ی شکاف‌های توری و زاویه‌ی پرتو ورودی به معادله‌ی توری می‌انجامد. توری‌ها به دو دسته‌ی بازتابی و عبوری تقسیم می‌شوند. اگر نور ورودی نسبت به توری عمود باشد هر شکاف مانند روزنه‌ی نور طبق اصل هویگنس عمل می‌کند و تعداد زیادی موج برهم‌نهی می‌کنند و روی پرده ظاهر می‌شوند. اگر نور ورودی با زاویه نسبت به خط عمود بر توری وارد شود، نوار مرکزی( m=0 ) از مقابل وسط توری فاصله می‌گیرد و بسته به مورد مسئله طرح پراش در فاصله تشکیل می‌شود. نوار متناظر با عبور مستقیم نور نوار مرتبه‌ی صفر یا نوار مرکزی است که توان بیشینه در آن است. این نوار می‌تواند مثبت یا منفی باشد.