نایسریا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز ربات: ویرایش جزئی |
Doctor iraj (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
نايسريا (Neisseria)، يكي از جنس هاي مهم خانواده نايسرياسه است. آن ها ديپلوكوك هايي گرم منفي (شبيه دانه لوبيا) و غير متحرك هستند. اين باكتري ها، هوازي هستند و در حضور 5 تا 10% دي اكسيد كربن، رشد بهتري دارند. گونه هاي مختلف نايسريا ، باكتري هايي همزيست مي باشند كه توانايي كلونيزه كردن سطوح مخاطي بسياري از جانواران را دارند. تاكنون 11 گونه در انسان شناسايي شده است كه از این تعداد، فقط 2 گونه با نام هاي نايسريا مننژيتيديس (N. meningitidis) و نايسريا گونوره آ (N. gonorrhoeae) بيماريزا هستند<ref>Ryan KJ; Ray CG (editors) (2004). Sherris Medical Microbiology (4th ed.). McGraw Hill.</ref>.
== گونهها ==▼
'''بيماريزاها (پاتوژن ها)'''
* نايسريا گونوره آ (گونوكوك) : عامل بيماري سوزاك است.
* نايسريا مننژيتيديس : عامل بيماري مننژيت باكتريايي و سپتي سمي (عفونت خون) مننگوكوكي است.
'''غيربيماريزاها'''
اين گونه ها همگي غيربيماريزا هستند و بطور همزيست در مخاط پستانداران يافت مي شوند مانند :
* نايسريا سينره آ (Neisseria cinerea)
* نايسريا الونگاتا (Neisseria elongata)
* نايسريا فلاوسنس (Neisseria flavescens)
* نايسريا لاكتاميكا (Neisseria lactamica)
* نايسريا موكوزا (Neisseria mucosa)
* نايسريا سيكا (Neisseria sicca)
با اين حال، برخي از اين گونه ها ممكن است بطور نادر موجب بيماري شوند<ref>Tronel H, Chaudemanche H, Pechier N, Doutrelant L, Hoen B (May 2001). "Endocarditis due to Neisseria mucosa after tongue piercing". Clin. Microbiol. Infect. 7 (5): 275–6.</ref>.
▲== گونهها ==
== تاريخچه ==
آلبرت نايسر، ميكروب شناس آلماني اولين بار در سال 1879، نايسريا گونوره آ را به عنوان عامل بيماري سوزاك كشف كرد. او همچنين عامل بيماري جذام (مايكوباكتريوم لپره) را نيز كشف كرد.
== تشخیص بیوشیمیایی ==
تست كاتالاز و اكسيداز در تمامي سويه هاي مهم از نظر پزشكي مثبت است. گونه هاي مختلف نايسريا را مي توان بر اساس توليد اسيد از قندهاي مختلف، شناسايي كرد.به عنوان مثال، نايسريا گونوره آ فقط از گلوكز، اسيد توليد مي كند درحاليكه نايسريا مننژيتيديس، هم از گلوكز و هم از مالتوز، اسيد توليد مي كند.
گونه هاي بيماريزاي نايسريا به خوبي بر روي محيط هاي آگار خون دار مانند شكلات آگار(Chocolate agar)، تاير- مارتين آگار(Thayer –Martin agar)و محيط نيويورك سيتي (New York city medium) رشد مي كنند.
همچنين نايسريا مننژيتيديس داراي كپسول پلي ساكاريدي است كه باكتري را در برابر پادتن ها و هضم شدن توسط گلبول هاي سفيد محافظت مي كند. كپسول، مهمترين فاكتور بيماريزايي نايسريا مننژيتيديس است. نايسريا گونوره آ كپسول ندارد<ref>Ullrich, M (editor) (2009). Bacterial Polysaccharides: Current Innovations and Future Trends. Caister Academic Press.</ref>.
== واكسن ==
سويه هاي مختلف نايسريا مننژيتيديس، كپسول هاي متفاوتي توليد مي كنند. در حال حاضر، واكسن هايي عليه سروگروههاي كپسولي A، C،Y و W-135 نايسريا مننژيتيديس بطور تجاري در بازار موجود مي باشد اما عليه سروگروه B، واكسن مناسبي در دسترس نيست. اين واكسن ها براي جلوگيري از ابتلا به مننژيت در افراد پرخطر (زائرين، ساكنان خوابگاه ها و پانسيون ها) ضروري به نظر مي رسد. تاكنون واكسن كارايي عليه نايسريا گونوره آ (سوزاك) توليد نشده است<ref>Seib KL, Rappuoli, R (2010). "Difficulty in Developing a Neisserial Vaccine". Neisseria: Molecular Mechanisms of Pathogenesis. Caister Academic Press.</ref>.
== منابع ==
<references />
[[رده:باکتریشناسی]]
|