میرعلی تبریزی: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز ربات: مرتب‌سازی رده‌ها؛ زیباسازی |
قاصدک بهار (بحث | مشارکت‌ها) جز ویژه گی، غلط املایی - (ویژگی) |
||
خط ۱۶:
گفته می‌شود میرعلی از ترکیب دو [[خط نسخ]] و [[خط تعلیق|تعلیق]] خط زیبایی پدید آورد که در ابتدا به «نسختعلیق» و سپس موسوم به نستعلیق گردید و همان است که اکنون خط زیبای پارسی بدان نوشته می‌شود. <ref name="اطلس خط">فضایلی ص ۴۵۳ و ۴۵۴</ref> در رساله‌های قدیمی خوشنویسی داستانی نقل شده که میرعلی شبی در خواب، پرواز [[غاز|غازها]] را دید و حرکات سیال نستعلیق را از حرکات نرم بدن این پرندگان هنگام پرواز الهام گرفت.<ref>Atiq R. Siddiqui P۱۷</ref><ref> Annemarie Achimmel </ref>
شکل اولیه خط نستعلیق و ترکیبات آن در ابتدا ساده‌تر بود، اما میرعلی آن‌را کامل کرد. ویژگی شکل تزیینی این خط، برای نوشتن اشعار بسیار مناسب است. [[آرتور پوپ]] هنرشناس و ایرانشناس مشهور می‌گوید: «... نسخ خطی کامل و متعادل است و تعلیق خطی تاثیرگذار و حاکم. با ترکیب
میرعلی که مدتی در [[بغداد]] در دربار سلطان [[احمد جلایر]] ([[۷۸۳ (قمری)|۷۸۳]]-[[۸۱۳ (قمری)|۸۱۳]] ه. ق) بود کلیات فارسی «[[خواجوی کرمانی]]» را به‌تاریخ [[۷۹۸ (قمری)|۷۹۸]] ه. ق به خط نستعلیق در [[بغداد]] نوشت و هرچند زبان مردم بغداد همیشه عربی بوده است.<ref>خانه فرهنگ جمهوری اسلامی ایران – حیدرآباد</ref> این نسخه‌ای از مثنوی «همای و همایون» اثر خواجوی کرمانی در [[موزه بریتانیا]] به خط او موجود است.<ref>دانشنامه بریتانیکا</ref>
| |||