عماد فقیه کرمانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''شیخ الاسلام، "خواجه عمادالدین علی فقیه کرمانی'''، متخلص به "عماد"، و معروف به "عماد فقیه کرمانی" (زادهٔ :۶۹۰ه.ق -درگذشت:۷۷۲ یا ۷۷۳ه.ق)یکی از شاعران و عارفان برجسته و معروف قرن هشتم هجری به شمار می آید که معاصر [[حافظ]] و موردتوجه او بوده است. عمدهٔ شهرت او، به خاطر اشعار زیبا و عارفانهٔ اوست که مضامین معنوی و اخلاقی دارند.

 

پدر ِوی، [[محمود فقیه کرمانی]]، از نزدیکان و محارم [[نظام الدین محمود کرمانی]] (عارف و صوفی نامدار قرن هفتم و از شاگردان [[عبدالسلام ماکوئی]]) محسوب می شد و به دستور وی خانقاهی در [[کرمان]] بنا نمود و خود به نمایندگی از نظام الدین محمود، ادارهٔ امور این خانقاه را عهده دار گردید. نظام الدین محمود در سال ۷۰۵ هجری قمری در کرمان خرقه تهی کرد و به دیارباقی شتافت و در روز هفتم ِفوت ِ او، "محمود"، پدر عمادفقیه نیز دیده از جهان فروبست.

بدین ترتیب ، "عماد فقیه"، در سال ۷۰۵ ه.ق درحالیکه فقط ۱۵ سال سن داشت، به اتفاق برادرش، ادارهٔ امور خانقاه را برعهده گرفت و ضمنا به تحصیلات فقهی خویش نیز ادامه داد.

سرانجام "عمادفقیه کرمانی" که ستاره ای پرفروغ در آسمان دیار ِادب پرور ِ [[کرمان]] محسوب می شد، در سال ۷۷۲ یا ۷۷۳ه.ق، و درسن ّ ۸۲ یا ۸۳ سالگی، بدرود حیات گفت و در محوطهٔ خانقاهی که خود در محلهٔ "سرپل دولت آباد"ِکرمان ساخته بود، به خاک سپرده شد. هم اکنون اثری از این محلهٔ قدیمی کرمان برجای نمانده است، امّا محل تقریبی دفن عمادفقیه، در خیابان [[گنجعلی خان]] امروزی، حدّفاصل بین [[چهارسوق مسگری]] و مدرسه [[ابراهیم خان ظهیرالدوله]]، واقع است.

 

 

وی از عنفوان شباب، علیرغم مقام فقاهتی خویش، سرودن شعر را نیز آغاز نمود و تا پایان عمر، آثار متعددی از خود به یادگار گذاشت.

مثنوی "طریقت نامه"ی او نیز، در روزگار اوج قدرت امیرمبارزالدین محمد مظفر سروده شده و به همین جهت متضمن اشاراتی به اوست.

 

* [[غزل]]

* [[مثنوی]]

* [[فهرست مشاهیر استان کرمان]]

 

* دانشور، محمد، چهره‌های ماندگار، انتشارات:مرکز کرمان‌شناسی، جلد اول، صفحه:۳۲۷

* تذکره دولتشاه سمرقندی، صفحه :۱۹۲

 

 

{{ویکی‌گفتاورد}}

 

 

[[رده:اهالی کرمان]]

[[رده:شاعران اهل ایران|کرمانی، عمادفقیه]]