ویکی‌پدیا

نیتروز اکسید: تفاوت میان نسخه‌ها

نمایش تاریخچه به صورت تعاملی
→ تفاوت قدیمی‌ترتفاوت جدیدتر ←
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
دیداریویکی‌متن
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها، مدیران رباتیک
۴٬۴۱۱٬۲۶۸ ویرایش‌ها
Rezabot (بحث | مشارکت‌ها)
ربات‌ها، مدیران رباتیک
۴٬۴۱۱٬۲۶۸ ویرایش‌ها
جز ربات:افزودن الگو ناوباکس {{داروهای سروتونرژیک}}+تمیز(۲.۷)
خط ۳۳:
| PubChem = 948
| InChI =1/N2O/c1-2-3
| UNNumber = 1070 (compressed)<br />{{سخ}}2201 (liquid)
| RTECS = QX1350000
| MeSHName =
خط ۵۷:
| HenryConstant =
| AtmosphericOHRateConstant =
}}
| Section3 = {{Chembox Structure
| MolShape = linear, ''C''<sub>∞v</sub>
| Dipole = 0.166 [[Debye|D]]
}}
| Section4 = {{Chembox Thermochemistry
| DeltaHf = +82.05 kJ/mol
| Entropy = 219.96 J K<sup>−1</sup> mol<sup>−1</sup>
}}
| Section5 = {{Chembox Pharmacology
| AdminRoutes = [[Inhalation]]
خط ۸۰:
| PregCat_AU =
| PregCat_US = C
}}
| Section7 = {{Chembox Hazards
| ExternalMSDS = [http://www.inchem.org/documents/icsc/icsc/eics0067.htm Ilo.org], ICSC 0067
خط ۹۵:
| LD50 =
| PEL =
}}
| Section8 = {{Chembox Related
| OtherFunctn = [[نیتریک اکسید]]<br />{{سخ}}[[دی‌نیتروژن تری‌اکسید]]<br />{{سخ}}[[نیتروژن دی‌اکسید]]<br />{{سخ}}[[دی‌نیتروژن تترااکسید]]<br />{{سخ}}[[دی‌نیتروژن پنتاکسید]]
| Function = [[نیتروژن]] [[اکسید]]
| OtherCpds = [[آمونیوم نیترات]]<br />{{سخ}}[[Azide]]
}}
}}
مونوکسید دی نیتروژن یا نیتروز اکساید یا گاز خنده (N۲O) یکی از ترکیبات نیتروژن می‌باشد که اولین بار در سال ۱۷۹۹ در دندانپزشکی استفاده شد. امروزه از آن در پزشکی برای القاء و ادامه بیهوشی‌مصرف می‌شود. این دارو همچنین بامقادیر مصرف کم به‌عنوان ضد درد دراعمال جراحی زنان و زایمان و برای اعمال‌جراحی که در آنها به بیهوشی کامل بیمار نیاز نیست، مصرف می‌شود.
خط ۱۰۶:
نیتروژن اکسید (N<sub>۲</sub>O) گازی بی رنگ، بی بو و غیر قابل اشتعال است. N<sub>۲</sub>O سمی نیست اما خنده آور است.
 
== کاربرد نیتروژن اکسید در تقویت خودرو ==
 
 
یکی از موارد کاربرد N<sub>۲</sub>O در تقویت خودرو است. نیتروژن اکسید یک سوخت نیست که با سوختن آن در موتور اتومبیل بتوان انرژی تولید کرد. این گاز وقتی وارد سیلندر می‌شود، به دلیل گرمای زیاد داخل محفظه به اتم '''اکسیژن و نیتروژن''' تجزیه می‌گردد. در این تجزیه پیوند بین اتم‌ها شکسته می‌شود. این عمل با گرفتن گرما از سیلندر همراه است در نتیجه دمای محفظهٔ احتراق کم می‌شود. خیلی سریع اتم‌های فعال اکسیژن با هم ترکیب شده و مولکول O<sub>۲</sub> را به وجود می آورند. حال اگر ما مقداری سوخت اضافی وارد سیلندر کنیم می‌توانیم با گاز اکسیژن حاصله، '''سوخت اضافی''' را بسوزانیم و نیروی بیش تری تولید کنیم. '''توجه داشته باشید که سوزاندن سوخت اضافی زمانی ممکن می‌شود که دمای سیلندر پایین باشد و تجزیهٔ نیتروژن اکسید این حالت را فراهم می‌آورد.''' در این فرآیند گاز نیتروژن هیچ نقشی در انفجار نخواهد داشت!
سطر ۱۱۵ ⟵ ۱۱۴:
فشار داخل این محفظه باید بین '''۸۵۰ تا ۱۱۰۰ psi''' باشد تا بتواند گاز را در حالت مایع نگاه دارد. گاز از طریق شلنگ تحت فشار به مجرای تفس موتور (و یا خود سیلندر) تزریق می‌شود. به هنگام تزریق نیتروژن اکسید، این گاز از حالت مایع به گاز می‌رود چون نقطهٔ جوش آن در حدود '''منفی ۸۴ درجهٔ سانتی گراد''' است. در این تغییر فاز، دمای مخلوط هوا کاهش می یابد و درنتیجه فرآیند انفجار بهتر صورت می گیرد.
 
'''== نیتروژن اکسید به سه صورت به موتور تزریق می‌شود:''' ==
 
 
'''۱-تزریق خشک:''' در این حالت، گاز N<sub>۲</sub>O به تنهایی وارد مجرای تنفس می‌شود و سیستم سوخت رسانی به گونه‌ای تنظیم می‌گردد که سوخت اضافی را وارد موتور کند.
 
 
'''۲-تزریق خیس:''' در این تزریق، گاز N<sub>۲</sub>O و سوخت اضافی ابتدا با هم مخلوط می‌شوند و از راه نازل وارد سوپاپ می گردند.
سطر ۱۲۵ ⟵ ۱۲۲:
'''۳-تزریق مستقیم:''' در این حالت برای هر سیلندر یک تزریق کننده وجود دارد به طوری که از هر یک از این نازل ها، گاز N<sub>۲</sub>O به علاوهٔ سوخت اضافی وارد محفظهٔ احتراق می‌شود. این حالت بیش تر در خودروهای مخصوص مسابقه کاربرد دارد.
 
عمل تزریق با سوئیچ‌های کنترلی داخل خودرو انجام می‌شود که وصل شدن سوئیچ موجب فعال شدن '''سیم پیچ (سولنوئید)'''‌هایهای مربوط به نیتروژن می‌گردد. یک '''کنترلر قابل برنامه ریزی''' نیز حجم افزودن گاز نیتروژن اکسید را تعیین می کند. این کنترل کننده می‌تواند از نوع '''پیش رونده (Progressive)''' باشد که به طور تصاعدی حجم گاز را افزایش می‌دهد و یا از نوع '''دو مرحله ای''' باشد که طی دو مرحله حجم گاز را به حداکثر می رساند.▼
 
 
▲عمل تزریق با سوئیچ‌های کنترلی داخل خودرو انجام می‌شود که وصل شدن سوئیچ موجب فعال شدن '''سیم پیچ (سولنوئید)'''‌های مربوط به نیتروژن می‌گردد. یک '''کنترلر قابل برنامه ریزی''' نیز حجم افزودن گاز نیتروژن اکسید را تعیین می کند. این کنترل کننده می‌تواند از نوع '''پیش رونده (Progressive)''' باشد که به طور تصاعدی حجم گاز را افزایش می‌دهد و یا از نوع '''دو مرحله ای''' باشد که طی دو مرحله حجم گاز را به حداکثر می رساند.
 
سیستم نیتروژن اکسید در تقویت خودرو اگر به درستی به کار گرفته شود، مشکلی برای موتور ایجاد نمی کند. این امر زمانی ممکن است که سیستم را با ساختار موتور هماهنگ کنید و از یک پک N<sub>۲</sub>O مناسب با تجهیزات حفاظتی استفاده نمایید.
 
 
 
== منابع ==
{{پانویس}}
* فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
* ویکی‌پدیای انگلیسی
* [http://www.tuninglinx.com/html/tuning.html Tuning Linx]
 
{{داروهای سروتونرژیک}}
[[رده:اکسیدکننده‌های موشک]]
[[رده:بهداشت صنعتی]]
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/wiki/نیتروز_اکسید»