فارسی ایرانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''فارسیپارسی ایران''' یکی از گونه‌های زبان فارسیپارسی است.

فارسیپارسی ایران که مهمترین نماد آن [[لهجه تهرانی]] است به عنوان گفتار معیار در ایران استفاده می‌شود. از این گونه زبانی به عنوان گویشی بینابینی در برنامه‌های تلویزیونی در شبکه‌های سراسری و محلی استفاده می‌شود.

فارسیپارسی ایران نسبت به فارسیپارسی افغانستان میزان بیشتری وام‌واژه فرانسوی دارد. با این حال واژه‌های فرانسوی‌ای مانند «فاکولته» هستند که پس از وارد شدن به فارسی،پارسی، در فارسیپارسی افغانستان باقی مانده‌اند اما در فارسیپارسی ایران عمدتاً فراموش شده و جای خود را به معادل اصیل‌تر، در این مورد «دانشکده» داده‌اند. برخی فقط در فارسیپارسی افغانستان وجود دارند مانند «لیسه»، «شارژ دافیر» به ترتیب به معنی «دبیرستان» و «کاردار» در فارسیپارسی ایران. برخی نیز مانند «گالری» در فارسیپارسی ایران هم، هنوز کاربرد بیشتری نسبت به معادل خود، «نگارخانه» دارند.

== تأثیر ترکی آذری ==

به علت زندگی ترک‌هاآذری‌ها و پارسی‌های ایران در کنار هم و به خصوص در سده‌های اخیر این دو زبان تأثیرات زیادی بر روی هم گذاشته‌اند. واژگان زیادیفراوانی در فارسیپارسی ایران با ریشه ترکی آذربایجانیآذری هست که در قرونسده های اخیر به این گونه از فارسیپارسی وارد شده‌اند و در فارسیپارسی افغانستان کاربردی ندارند یا کاربرد کمی دارند: [[داداش]]،[[آبجی]]، [[یواش]]. در وام‌گیری در سده‌های اخیر تغییر صدای «ق» به «گ» که در ترکی آذربایجانیآذری رخ داده، در وام‌واژه‌های نو هم دیده می‌شود: «گولاخ» (گردن‌کلفت) که تلفظ جدید این واژه را در ترکی آذربایجانیآذری مدرن نشان می‌دهد.

فارسیپارسی ایران دارای برخی ویژگی‌های جدید در دستور زبان است. یکی از این وِیژگی‌ها داشتن دو زمان فعلی [[گذشته مستمر]] و [[حال ملموس]] است که به کمک فعل کمکی داشتن ساخته می‌شود. این دو زمان به این شکل صرف می‌شوند.

این زمان در سایردیگر گویش‌های شرقیخاوری فارسیپارسی کمتر دیده می‌شود. البته گذشته ملموس و حال مستمر با مفهومی کاملا یکسان در [[لهجه هراتی]] نیز با استفاده از کلمه هِی به شکل زیر وجود دارد: