{{بدون منبع}}[[پرونده:Stylised Lithium Atom.svg|thumb|تصویر خیالی از اتم [[لیتیوم]] بر اساس مدل رادرفورد]]
'''مدل اتمی رادرفورد''' [[مدل‌سازی|مدلی]] از ساختمان [[اتم]] است که [[ارنست رادرفورد]] در سال ۱۹۱۱ میلادی ارائه کرد.
پیش از مدل رادرفورد تصور دانشمندان از ساختمان اتم براساس [[مدل اتمی تامسون]] بود. مدل تامسون اتم را به صورت مجموعه‌ای از [[پروتون|پروتون‌ها]]الکترون ها(بار های منفی) که در میان [[الکترون|الکترون‌ها]]بار های مثبت پراکنده هستند در نظر می‌گرفت. این مدل به مدل کیک کشمشی معروف شد.
چهارده سال پس از تامسون یعنی در سال ۱۹۱۱ رادرفورد پس از آزمایش معروف ورقه طلای خود مدل دیگری را پیشنهاد کرد. راترفوردرادرفورد با تاباندن [[ذرات آلفا]] به ورقه نازکی از طلا(به ضخامت 2000 اتم طلا) مشاهده کرد که بیشتر ذرات از ورقه عبور می‌کنند یا به مقدار کمی منحرف می‌شوند. اما درصد بسیار کوچکی از ذرات (تقریباً یک در ۸۰۰۰20000) بهبا سمتزاویه منبعای تولیدبیش ذراتتر بازاز گردانده90 می‌شونددرجه باز میگردند. راترفوردرادرفورد نتیجه گرفت که بخش بزرگی از اتم فضای خالی است و در مرکز اتم هسته چگالی وجود دارد.'''
رادرفورد یک ورقهٔ نازک طلا رابا یک منبع پرتوزا از جنس آلفا که داخل محفظه سربی قرار گرفته بود بمباران کرد
او مشاهده کرد که بیشتر ذره‌های آلفا بدون انحراف از ورقه عبور کردند نتیجه گرفت که بیشتر حجم اتم را فضای خالی تشکیل می‌دهد.
تعداد زیادی از ذره‌های آلفا با زاویهٔ اندکی از مسیر اولیه منحرف شدند نتیجه گرفت که یک میدان الکتریکی قوی در اتم برقرار است.
و تعداد بسیار اندکی از ذره‌های آلفا با زاویه بیش از 90 درجه از مسیر اولیه منحرف شدند نتیجه گرفت که اتم طلا هستهٔ بسیار کوچک و سنگین دارد.
