'''امامزاده حمزه''' یکی از فرزندان امام هفتم شیعیان [[موسی کاظم]] و برادر امام هشتم شیعیان [[علی بن موسی (رضا)]] می‌باشد که آرامگاهآرامگاهی اومنسوب به ایشان در کنار مرقد [[شاه عبدالعظیم]] قرار دارد که در واقع محل دفن سر آن بزرگوار می باشد.وی زمانی که برای دیدن برادرش امام رضا ع عازم خراسان بودمی شود.حمزة بن موسی با آن شخصیت نافذ خود چنان از شخص امام رضا ع و مذهب پدران خود دفاع می کند که مأمون او را تهدید به قتل می کند.امام هشتم ع به ایشان دستور می دهد که از مرو دور شود.ایشان وارد استان خوزستان می شود و در منطقه بین شهرستان ماهشهر و هندیجان سکنی می گزیند.در آن منطقه شروع به تربیت شاگردانی میکند و در روز 3 ذوالقعده هنگام اقامه نماز ظهر به همراه شاگردانش توسط مأموران مأمون عباسی سر بریده می شوند.سر ایشان را بعنوان سند جنایت خود به ری درگذشته‌استکه یکی از مراکز حکومت بود می برند.
گویند [[حضرت عبدالعظیم]] به زیارت قبر وی می‌رفته و می‌گفت: «این قبر یکی از پسرانسادات موسی کاظمبزرگ است اگر از دنیا رفتم مرا کنار ایشان دفن کنید.»
پادشاهان [[صفویه]] که خود را از اولاد او می‌دانستند در ایام سلطنت خود به آن توجه زیادی داشته‌اند. و شاه [[طهماسب صفوی]] به احداث بقعه و گنبد برای مرقدش همت گماشته‌است.
