کلرهگزیدین: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز ربات ردهٔ همسنگ (۲۲) +مرتب(۲.۷): + رده:ضدعفونیکنندهها |
||
خط ۴۲:
| StdInChIKey = GHXZTYHSJHQHIJ-UHFFFAOYSA-N
}}
'''کلرهگزیدین''' {{انگلیسی|Chlorhexidine}}
سطر ۵۷ ⟵ ۵۶:
کلرهگزیدین به شدت خاصیت کاتیونی دارد. کلرهگزیدین به سه فرم دیگلوکونات، استات و هیدروکلراید وجود دارد که دو فرم دیگلوکونات و استات قابل حل در آب هستند. از مزایای کلرهگزیدین اتصال و چسبندگی محکم آن به اغلب نواحی دهان میباشد که باعث میشود این ماده پس از مصرف به تدریج و آهسته آزاد گردد و در یک محدودۀ زمانی، دائماً محیط ضد میکروبی در دهان فراهم میآورد. سی درصد کلرهگزیدین مصرف شده، در سطح دهان باقی میماند . علت چسبندگی کلرهگزیدین را به خاصیت کاتیونی آن نسبت میدهند که باعث اتصال آن به گروههای آنیونیک موجود در گلیکوپروتئینها و فسفوپروتئینهای سطح مخاط دهانی میگردد.
محققین بر این
== عوارض جانبی ==
به علت خاصیت کاتیونی، جذب پوستی و مخاطی ان از دستگاه گوارش حداقل میباشد. در آزمایشهای حیوانی اثرات سمی و سرطان زائی در این ماده دیده نشده است.کلرهگزیدین طعم ناخوشایندی دارد و میتواند موجب تغییراتی موقتی در حس چشایی بشود. علت این تغییر دناتوره شدن پروتئینهای سطحی مستقر بر جوانههای چشایی است. کلرهگزیدین موجب
کلرهگزیدین طعم ناخوشایندی دارد و میتواند موجب تغییراتی موقتی در حس چشایی بشود. بویژه این تاثیر در مورد طعم شوری است که باعث بیمزه شدن غذا میگردد و این تغییر به غلظت کلرهگزیدین بستگی دارد. علت این تغییر دناتوره شدن پروتئینهای سطحی مستقر بر جوانههای چشایی است.
کلرهگزیدین موجب
موارد کمی از تورم یکطرفه یا دوطرفه غده پاروتید در اثر مصرف کلرهگزیدین گزارش شده است کلرهگزیدین با تاثیر بر تجزیه گلوکز باکتریها از تولید اسید توسط آنها جلوگیری میکند و محیط جلوگیریمیکند و محیط را قلیائی نگه میدارد که این عامل زمینه را برای تشکیل جرم فوق لثهای آماده میکند.
سطر ۶۸ ⟵ ۶۷:
[[دندانپزشکی]]
== منابع ==
{{پانویس}}
* فرهنگ داروهای ژنریک ایران، دکتر حشمتی ، ۱۳۸۷
[[رده:بهداشت دهان]]
[[رده:داروهای ضدعفونی]]
[[رده:ضدعفونیکنندهها]]
[[رده:عوامل ضد عفونت]]
[[رده:عوامل موضعی]]
|