آیو (قمر): تفاوت میان نسخه‌ها

'''آیو''' نام یکی از [[قمر]]های [[سیاره]] [[مشتری]] است.

 

 

این ماه در عین حال بالاترین [[چگالی]] را در میان قمرهای سامانه خورشیدی دارد.پژوهشگران دریافته‌اند که سطح این قمر به شدت بوی نامطبوعی مانند بوی تخم مرغ گندیده می‌دهد که ناشی از انتشار سولفور آهن و سایر ترکیبات گوگردی از آتشفشان‌های سطح این قمر است.<ref>[http://www.mnn.com/earth-matters/space/stories/jupiters-moon-smells-like-giant-rotten-eggs Jupiter's moon smells like giant rotten eggs]</ref>

 

در چهارصدمین سالگرد کشف قمرهای دور مشتری، فضاپیماهای ساخته دست بشر توانسته‌اند تصویری کامل از قمرهای دوردست منظومه شمسی تولید کنند و چشمان ما را به شگفتی‌های این دنیاهای عجیب باز کنند

 

به گزارش نیوساینتیست، امسال چهارصدمین سالگرد کشف چهار قمر بزرگ مشتری توسط گالیله است. کشفی که در یک لحظه، تعداد قمرهای شناخته شده را برای انسان ۵ برابر کرد. به همین بهانه، استفان باترزبی نگاهی به بعضی از داغ‌ترین، سردترین، و در یک کلام، عجیب‌ترین دنیاهایی انداخته است که تاکنون توسط بشر کشف شده است.

 

با سحطی پر از حفره و لرزش‌های مداوم ناشی از فورانات آتشفشانی، آیو جهنم آتشین منظومه شمسی محسوب می‌شود. علی‌رغم سرمای کافی برای پوشاندن سطح قمر با لایه‌هایی از دی‌اکسید گوگرد منجمد وجود دارد، این قمر داخلی بزرگ مشتری، آتشفشانی‌ترین دنیای شناخته شده منظومه شمسی است. این قمر از سطحی که تنها یک دوازدهم سطح زمین مساحت دارد، ۱۰۰ برابر بیشتر از تمام آتشفشان‌های زمین گدازه به بیرون پرتاب می‌کند. سطح آیو به واسطه وجود چشمه‌های جوشان صخره‌های مذاب، چهره‌ای لکه لکه دارد. بزرگ‌ترین این دریاچه‌ها که لوکی‌پاترا نامیده می‌شود، بیش از ۲۰۰ کیلومتر عرض دارد.

 

 

برخی از فوران‌های آتشفشانی آیو آنقدر شدید هستند که توده عظیمی از گاز و خاکستر را به ارتفاع ۵۰۰ کیلومتر به داخل فضا پرتاب می‌کنند. این اتفاق وقتی رخ می‌دهد که یک جریان مواد مذاب، لایه‌های سطحی دی‌اکسید گوگرد منجمد را تبخیر کند؛ و یا گاز محلول موجود در ماگما با تشکیل حباب، توده‌های پرسرعت مواد مذاب را از سطح سیاره به خارج پرتاب کند.

{{پایان چپ‌چین}}

{{پانویس}}

{{ستاره‌شناسی-خرد}}

 

{{ماه‌های سامانه خورشیدی}}

{{سامانه خورشیدی}}

 

[[رده:ماه‌های مشتری]]

[[رده:منظومه شمسی]]