| ناشر = The American Heritage® Dictionary of the English Language, Fourth Edition. Houghton Mifflin Company, 2004. Answers.com}}</ref><ref name="Britannica"/> نام این گذرگاه برگرفته از نام دریانورد مشهور [[انگلیس|انگلیسی]] سر [[فرانسیس دریک]] است هرچند که این گذرگاه نخستین بار پس از او و توسط یک گروه اکتشافی [[فلاندر|فلاندری]] به‌سرپرستی [[ویلم شوتن]] در سال ۱۶۱۶ طی شد.<ref name="Britannica"/>
گذرگاه دریک تا پیش از افتتاح [[کانال پاناما]] در سال ۱۹۱۴، نقشی مهم در تجارت سده‌های نوزدهم و بیستم داشت.<ref name="Britannica"/> با این‌حال عبور از دماغهٔ هورن از طریق این تنگه به‌سبب وجود دریاهای طوفانی و شرایط یخی برای کشتی‌ها و خدمه‌های آن زمان، آزمونی سخت و دشوار به‌شمار می‌رفت.<ref name="Britannica"/>
متوسط عمق گذرگاه دریک ۳٬۴۰۰ متر است که در نزدیکی محدوده‌های شمالی و جنوبیش تا ۴٬۸۰۰ متر نیز افزایش می‌یابد.<ref name="Britannica"/> وزش بادها در این گذرگاه عمدتاً از سمت غرب است و بر شدت آنها به سوی شمال و نزدیکی دماغهٔ هورن افزوده می‌شود. همچنین گردبادهای برخاسته از اقیانوس آرام مسیری غربی-شرقی را در لبهٔ جنوبی این گذرگاه می‌پیمایند.<ref name="Britannica"/> متوسط دمای سالانه در این منطقه بین ۵ درجهٔ سانتی‌گراد در شمال و -۳ درجهٔ سانتی‌گراد در جنوب متغیر است. همچنین دمای سطح آب از ۶ درجهٔ سانتی‌گراد در شمال تا -۱ درجهٔ سانتی‌گراد در جنوب در نوسان بوده و در عرض جغرافیایی ۶۰ درجهٔ جنوبی، یعنی منطقهٔ هم‌گرایی قطب جنوب این تغییرات دمایی شدیدتر صورت می‌پذیرد.<ref name="Britannica"/>
[[پرونده:Drake-Passage profile hg.png|انگشتی|۲۵۰ پیکسل|برشی عمودی از گذرگاه دریک]]
آب‌های گذرگاه دریک در اواخر تابستان این منطقه (برابر با ماه [[فوریه]]) عاری از یخ است و در ماه [[سپتامبر]]، بیشترین میزان یخ‌زدگی مشاهده می‌شود و گاه تکه‌یخ‌هایی شناور تا نزدیکی دماغهٔ هورن نیز می‌رسند.<ref name="Britannica"/> همچنین جریان آب در این تنگه عمدتاُ از غرب به شرق است و بخشی از جریان بزرگ قطبی‌ای را تشکیل می‌دهد که با سرعت ۹۵ تا ۱۵۰ میلیون متر مکعب در ثانیه جریان دارد. در عین حال انقباضات و تنگ‌شدگی‌های فیزیکی گذرگاه دریک بر سرعت این جریان به‌ویژه در عرض ۶۰ درجهٔ جنوبی می‌افزاید.<ref name="Britannica"/> بیشتر آب‌های این جریان قطبی بزرگ پس از خروج از گذرگاه دریک به سمت شرق یا شمال شرقی ادامهٔ مسیر می‌دهند اما بخشی از آن که به [[جریان فالکلند]] معروف است با گردش به‌سمت شمال وارد آب‌های اقیانوس اطلس جنوبی می‌شود.<ref name="Britannica"/>
آب‌های گذرگاهگذرگاه دریک غنی از [[پلانکتون]] به‌ویژه [[سخت‌پوستان]] [[میگو|میگومانندی]] به‌نام [[کریل]] است که چنین [[ارگانیسم|ارگانیسم‌هایی]]، منبع غذایی اصلی [[نهنگ باله‌آبی|نهنگ‌های باله‌آبی]]، [[ماهی مرکب|ماهی‌های مرکب]]، [[پنگوئن امپراتور|پنگوئن‌های امپراتور]] و [[فک خرچنگ‌خوار|فک‌های خرچنگ‌خوار]] را تشکیل می‌دهد.<ref name="Britannica"/>
