آیین شینتو مانندبر ادیانخلاف [[اسلام]]ادیان و [[مسیحیتابراهیمی]] و یا دیگر ادیان کتاب مقدسی ندارد، حقیقتی که خود نشانهٔ مهمی از ویژگی دین شینتویی است. هر چند که بعضی از ضبط‌های تاریخی قدیمی به عنوان متونی معتبر شناخته می‌شوند و از این رو مبنای تاریخی و معنوی شینتویی را به وجود می‌آورند. قدیمی‌ترین این کتب به دستور امپراتور وقت تألیف شده و شامل اسطوره و تاریخ اولیهٔ ملت ژاپن است. کتاب [[کوجیکی]] مهم‌ترین و قدیمی‌ترین کتاب مذهبی آیین شینتو است. تاریخ نگارش آن برابر با سال ۷۱۲ میلادی است و روایتی از حوادث و رویدادهای تاریخی تا سال ۶۲۸ میلادی ارائه می‌دهد. هر چند که اصل این کتاب با حروف مصور [[چینی]] نوشته شده، سبک آن باستانی و ژاپنی خالص است. کتاب دیگر [[نیهون‌گی]] یا [[نیهون‌شوکی]] به معنای وقایع ژاپن است که ۸ سال پس از کوجیکی به زبان چینی نوشته‌شد، یعنی در سال ۷۲۰ میلادی و سلسلهٔ وقایع را تا سال ۶۹۷ میلادی ادامه می‌دهد. این کتاب با تفصیل بیشتری نسبت به کتاب کوجیکی نوشته شده‌است و از آن جهت که از بعضی رویدادهای واحد چندین روایت به دست داده است، و هم از نظر اینکه موضوعاتی دارد که کوجیکی به آنها نمی‌پردازد، ارزش و اهمیت خاصی دارد. این دو کتاب فقط گزارش‌های باستانی موجود از خاندان سلطنتی ژاپن و قبایل مختلف تشکیل دهندهٔ ملت ژاپن را در بر می‌گیرد و نزد پیروان دین شینتویی منزلت بالایی دارد.
کتاب‌های کوجیکی (طرز نوشتن آن به ژاپنی با کتاب [[کوجیکی]] تفاوت دارد.) به معنای سالنامهٔ رویدادهای باستانی، [[گوگوشویی]] به معنای گردآوری‌هایی از داستان‌های باستانی و [[انگی‌شیکی]] به معنای جزئیات قوانین [[دوره انگی]] نیز در زمرهٔ منابع اصلی و اولیهٔ اطلاعات هستند.<ref>{{پک|اونو|۱۳۸۷|ف=شینتو راه کامی |ص=۴۱}} </ref>
