قازار سیمونیان: تفاوت میان نسخه‌ها

'''قازار سیمونیان''' فعال و [[زندانی سیاسی]]، [[مترجم]] و نماینده [[مجلس شورای ملی]] از [[ارامنه]] اهل [[اراک]] بود. وی که از اعضای معمولی [[حزب توده ایران]] به حساب می‌آمد مهمترین سازمان دهنده [[یقه سفید|کارکنان دفتری]] برای حزب بود و خود کارمند متوسط ساکن [[تهران]] بود. سیمونیان به عنوان نامزد حزب توده در انتخابات مجلس چهاردهم شرکت کرد و توانست کرسی اختصاص داده شده به اقلیت‌های مسیحی ساکن استان‌های مرکزی و جنوبی را به دست آورد. او بیشتر سال‌های دهه پنجاه را در زندان گذراند و در همانجا ترجمه معروفش از کتاب [[آنا کارنینا|آنا کارنینای]]ی [[تولستوی]] را انجام داد. <ref>ایران میان دو انقلاب، یرواند آبراهامیان، ترجمه احمد گلمحمدی و محمد ابراهیم فتاحی، نشر نی، صفحه ۴۲۸

{{نقل قول|بعد از فضاحتهای زیادی که حزب در شمال و در زمان حکومت پیشه‌وری به وجود آورد، کثافت کاریهایی کردند، مردم را عذاب دادند و غل و زنجیر و زندان درست کردند. وقتی که همهٔ این رسواییها آشکار شد و آبروی حزب رفت، رجال حزب دور هم جمع شدند و کمیسیونی تشکیل دادند تا به اصطلاح، افراد فاسد را از حزب توده بیرون بیندازند. در رأس این کمیسیون هم مرد بسیار شریفی به نام مهندس زنجانی قرار دادند. او مردی پاک و بیغرض بود و هیچ‌کس نمی‌تواند در پاکی او شک کند. به موجب تصمیم کمیسیون، یکی از اشخاص فاسد به نام قازار سیمونیان مورد تسویه قرار گرفت. سیمونیان کسی بود که دائمادائماً به سفارت شوروی می‌رفت و دستور می‌گرفت و رفت‌وآمد دائمی او به سفارت کاملاکاملاً علنی بود. وقتی کمیسیون تصمیم به اخراج او گرفت و در روزنامهٔ رسمی هم حکم اخراج او منتشر شد، بلافاصله سفارت شوروی دبیر وقت حزب را خواست و گفت شما غلط کردید سیمونیان را اخراج کنید؛او برای ما کار می‌کند. فردای آن روز روزنامهٔ مردم، که ارگان رسمی حزب توده بود، نوشت که اشتباه شده و آقای سیمونیان شخصیت بسیار محترمی است}}<ref>گزارش کامل «ششمین نشست بررسی مطبوعات از شهریور ۱۳۲۰ تا بهمن ۱۳۵۷ با حضور دکتر انور خامه‌ای و مرتضی کاشانی، مرتضی رسولی پور، فصلنامه تاریخ معاصر ایران، بهار ۱۳۸۶ - شماره ۴۱</ref>