'''قرض الحسنه''' نوعی [[قرض]] است که در آن [[بهره]]ای در کار نباشد. در تعریف دیگر [[عقد]]ی است که به موجب آن [[بانک]]ها (به عنوان قرض‌دهنده) مبلغ معینی را طبق ضوابط مقرر در دستورالعمل ذیربط به اشخاص اعم از حقیقی یا حقوقی (به عنوان قرض گیرنده) به قرض واگذار می‌کنند.
* ساختار حقوقی: مبتنی بر رابطه داین و مدیون
* ماهیت حقوقی: از عقود لازمه
* کاربردها:
:الف- تامین وسایل و ابزار و سایر امکانات لازم برای ایجاد کار جهت کسانی که فاقد این گونه امکانات باشند.
:ب- تاکید بر افزایش تولید با تاکید بر توایدات کشاورزی، دامی و صنعتی.
:ج- رفع احتیاجات ضروری.
* محدوده زمانی: در مورد بند الف و ب مدت پنج سال و در خصوص بند ج سه سال.
* کارمزد: در کلیه موارد حداکثر چهار درصد
==در قرآن==
{{اقتصاد اسلامی}}
عبارت '''قرض الحسنه''' در [[قرآن]] وارد شده‌است و در مورد قرض‌دادن به [[الله|خداوند]] است که قرآن آن را در مورد [[صدقه]] به‌کار برده‌است و منظور از آن قرضی است که چند برابر خود نزد خدا ثواب دارد. اما معنای رایجی که اکنون در آن به‌کار برده‌می‌شود قرض بدون [[ربا]] است و در قرآن به‌کار نرفته‌است.
==جستارهای وابسته==
*[[بانکداری اسلامی]]
*[[وام]]
== منابع ==
* عملیات بانکی داخلی ۲(دکتر هدایتی و ...)انتشارات موسسه بانکداری ایران ص۴۴۰
