جنگنده-بمب‌افکن: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
جز Diako1971 صفحهٔ جنگنده-بمب‌افکن را به شکاری بمب‌افکن منتقل کرد |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱:
==آغاز==
شکاری بمب افکن ها در [[جنگ جهانی اول]] در درجهُ اول برای حمله به هدف های زمینی به ویژه حمله به نیروهای دشمن در [[سنگر]]ها به کار می رفتند. این جنگنده های اولیه به پشت خطوط دشمن پرواز می کردند و در ارتفاع پایین بمب های دستی کوچک یا [[نارنجک]] پرتاب می کردند.
==جنگ جهانی دوم==
نخستین هواپیمای شکاری که تبدیل به شکاری بمب افکن شد هواپیمای [[مسراشمیت ب‌اف ۱۰۹]] بود که در [[جنگ جهانی دوم]] هنگام [[نبرد هوایی]] در انگلستان باید برای بمباران هدف های زمینی نیز یک بمب ٢٥٠ کیلوگرمی را همراه خود می برد. در آخرین سال های جنگ هواپیمای [[فوکه وولف ١٩٠]] به عنوان شکاری بمب افکن به کار می رفت. هواپیماهای دیگری از جمله [[هنشل ١٢٩]] نیز به کار می رفت که البته یک شکاری بمب افکن واقعی به شمار نمی آمد.
پس از این که متحدین غربی از سال ١٩٤٤ در اروپا برتری هوایی پیدا کردند، شکاری بمب افکن ها پس از فرود در [[نرماندی]] نقش سرنوشت سازی به نفع [[متفقین]] بازی کردند.این شکاری بمب افکن ها با تعداد زیاد به نیرویهای زمینی آلمانی حمله کرده و حرکت آنها را در طول روز غیر ممکن می ساختند. در دو سال پایانی جنگ نیروهای متفقین از آسمان فرانسه و آلمان برای بمباران قطارها، حمل و نقل های جاده ای و [[فرودگاه]] ها و قرارگاه ها و تحرکات پشت خطوط دشمن بهره می بردند. شکاری بمب افکن هایی که در دو سال آخر جنگ از سوی متفقین به کار می رود عبارت بودند از [[سوپرمرین اسپیت‌فایر]]، [[پی-۴۷ تاندربولت]] و [[هاوکر تایفون]].
==پس از جنگ جهانی دوم==
شکاری بمب افکن ها در دههُ ١٩٥٠ با به کارگیری گسترده موتورهای [[جت]] در دهه ١٩٥٠ و ١٩٦٠ از اهمیت فزاینده ای برخوردار شدند. [[بمب افکن سبک]] [[کانبرا]]ی انگلیسی از جمله نخستین بمب افکن های سبک با [[موتور جت]] بود. [[نورث آمریکن بی-٤٥]] و [[ریپابلیک اف-٨٤ تاندرستریک]] برای ماموریت های هسته ای تاکتیکی به کار می رفتند. در [[جنگ کره]] و بعدا [[جنگ ویتنام]] شکاری بمب افکن ها نقش [[توپخانه]]ُ پرنده را بازی می کردند تا در صورت نیاز به نیروهای زمینی دشمن حمله کنند. از جمله جنگنده های شوروی در آن زمان می توان به [[جنگنده چندمنظوره]]ُ [[یاک-٢٥]] اشاره نمود. در اواخر دههُ ١٩٥٠ شکاری بمب افکن های با سرعت دو [[ماخ]] مانند [[ریپابلیک اف-١٠٥ تاندرچیف]] ساخته شدند.
نفوذ به عمق پوشش [[رادار]]ی دشمن در دههُ ١٩٦٠ به عنوان یک فاکتور کلیدی برای مقابله با دشمن به حساب می آمد.
از جمله طرح های انقلابی شکاری بمب افکن [[اف-۱۱۱|جنرال داینامیکس اف-١١١]] بود که در دورهُ سی سالهُ خدمت خود یکی از پیشرفته ترین شکاری بمب افکن های زمان خود بود.
هواپیماهایی مانند [[پاناویا تورنادو]]، [[اف-۱۱۱]]، [[اف-١٥ئی استرایک ایگل]] و [[سوخو-۲۴|سوخو-٢٤ فنسر]] می توانند با سرعت بالا چه در شب و چه در روز و در هر شرایط آب و هوایی [[بمب]] های بسیاری را با خود حمل نمایند. [[داسو میراژ-۲۰۰۰|میراژ٢٠٠٠]]، [[جگوار]]، [[اف-۱۶ فایتینگ فالکن]] و [[میگ-۲۷]] و [[اف-۴ فانتوم ۲]] نیز از جمله دیگر هواپیماهایی هستند که هم می توانند به عنوان شکاری و هم برای حمله به هدف های زمینی به کار برده شوند.
== جستارهای وابسته ==
سطر ۵ ⟵ ۲۳:
== منابع ==
|پیوند = http://de.wikipedia.org/wiki/Jagdbomber
|عنوان = Jagdbomber
|زبان = آلمانی}}
[[رده:بمب‌افکن‌ها]]
| |||