'''حرف اضافهبرنهشت'''، ('''برنهشتحرف اضافه''' یا '''نهادهبرنهاده''' یا برافزوده) یکی از [[پارههای سخن]] است که برای بیان رابطهای یا برای ساخت ساختارهای دستوری به کار میرود.
حرف اضافه واژهای است که در جملات همانطور که از نامش پیداست در کنار واژگان دیگر قرار میگیرد و به رساندن مفهوم جمله کمک میکند. یک حرف اضافهبرنهشت معنای مستقل ندارد و کاربرد آن در زبان فارسی گاهی در [[بند|بندها]] برای [[نقشنما|نقش نمایی]] کلمات پیش و پس خود است. بسته بهبر همیناساس موقعیتموقعیتش، حرفبرنهشت اضافهرا نسبت به واژهها حرف اضافهمیتواند به دو گونهٔگونهی [[حرف اضافه پیشین]] (پیشنهشت، پیشنهاده) و حرف اضافه پسین ([[پیافزوده]]،پیشنهشت پسنهشت،با پسنهاده)پسنهشت تقسیم میشود. حرف اضافه پیشینپیشنهشت همانطور که از نامش پیداست پیش از یک واژه میآید و پیافزودهپینهشت برعکس. گونه متداولرایج حرفآن اضافه،در حرفزبان اضافهفارسی پیشیناستپینهشت است.
== پیشنهشت ==
== حرف اضافه پیشین ==
مهمترین حرف اضافه پیشینهایپیشنهشتهای [[زبان فارسی]] عبارت اند از: به، از، در
مهمترین حرف اضافه پیشینهایپیشنهشتهای [[زبان انگلیسی]] عبارت اند از: to، for، with
حرف اضافه پیشینپیشنهشت میتواند از ترکیب چند [[واژه]] درست شده باشد مانند: بعد از ، in front of
== پیافزودهپسنهشت ==
برخی زبانها دارای پیافزودهپسنهشت هستند. زبان انگلیسی پیافزودهی ندارد. زبان فارسی دارای یک پیافزوده به عنوان نقش نمای [[مفعول مستقیم]] است، این پیافزوده '''[[را]]''' است. هر واژهای در جمله که این پیافزوده بعدپس از آن بیاید مفعول مستقیم [[بند]] است.
[[زبان پشتو]] دارای پیافزودههای زیادی است از جمله: لِپاره به معنای برای. مثال:
خط ۲۱:
د حسن '''لپاره''' : '''برای''' حسن
== تقسیم بندی بر اساس تعداد واژهها ==
== انواع حرف اضافه ==
حرف اضافهها به دو گروه ساده و پیچیده تقسیم میشود.