سید فخرالدین شادمان: تفاوت میان نسخه‌ها

▲مدیر دفتر محاکم بدایت تهران 1306 شمسی؛ عضو محکمه تجارت 1307؛ معاون پارکه دیوان جزای عمال دولت 1308؛ مستنطق تهران؛ معاون نمایندگی دولت ایران در شرکت سابق نفت ایران و انگلیس 1311؛ کفیل نمایندگی دولت ایران در شرکت سابق نفت ایران و انگلیس 1318؛ نمایندهٔ دولت ایران در کنفرانس تربیتی آکسفورد 1314؛ رئیس شرکت سهامی بیمه ایران‌ 1326؛ وزیر اقتصاد، دوبار 1327 و 1332؛ وزیر کشاورزی 1327؛ بازرس دولت در بانک کشاورزی و هنر؛ رئیس شورای عالی سازمان برنامه 1332؛ رئیس شورای هدایت‌ ملی 1333؛ رئیس کمک‌های فنی سازمان ملل متحد؛ رئیس ایرانی صندوق مشترک ایران‌ و آمریکا 1333؛ وزیر دادگستری 1333؛ نایب تولیت عظمی آستان قدس رضوی 1334؛ استاندار خراسان؛ سرپرست ادارهٔ کل انتشارات و تبلیغات؛ رئیس هیئت نمایندگی ایران‌ در کنفرانس علوم اداری در استانبول 1332؛ عضو فرهنگستان ایران؛ عضو شورای عالی‌ فرهنگ؛ عضو شورای فرهنگی سلطنتی؛ عضو هیئت امناء کتابخانهٔ سلطنتی پهلوی؛ عضو شورای عالی‌ فلسفه و علوم انسانی؛ نایب رئیس مرکز بین المللی تحقیق در فرهنگ و تمدن ایران.<ref>مقالهٔ «فخرالدین شادمان، زندگی و آثار او»، ص 873-874.</ref><ref>[http://www.iraninsurance.ir/services/modir/4382//sismodule/user/content_view.php/sisOp/view/دکتر-سيد-فخرالدين-شادمان.html]</ref> <ref>بروجردی، ص 91.</ref><ref>قیصری، روشنفکران ایران در قرن بیستم، ص 147.</ref>

▲تدریس درس‌های فارسی، فرانسه و تاریخ در مدارس‌ ثروت، علمیه و ادب، مظفری و کمالیه؛ تدریس فرانسه و انگلیسی در سال 1305 در دارالمعلمین‌ عالی مرکزی؛ تدریس در دانشکدهٔ تحقیقات و السنه شرقی دانشگاه لندن (1322-1313). از سال 1329 شمسی به بعد در دانشگاه تهران به تدریس تاریخ اسلام اشتغال داشت و از استادان‌ ممتاز به شمار می‌رفت. همچنین ریاست گروه آموزشی رشته تمدن و فرهنگ اسلامی دانشکدهٔ‌ الهیات و معارف اسلامی را نیز به‌عهده داشت.<ref>مقالهٔ «فخرالدین شادمان، زندگی و آثار او»، ص 874</ref> <ref>بروجردی، ص 89-91.</ref><ref>قیصری، روشنفکران ایران در قرن بیستم، ص 146-147.</ref>

▲* «کتاب بی‌نام» در سال دوم‌ انتشار روزنامهٔ اطلاعات در سال 1306 به‌صورت پاورقی انشار یافت (چاپ دوم 1335)

▲* «در راه هند» (چاپ دوم 1335)