سعادیا گائون در سال ۸۸۲ میلادی در [[پیتومفیوم]] (پیتومی) در [[مصر]] زاده شد. در بیست‌سالگی یک واژه‌نامه زبان عبری را به چاپ رسانیدنوشت. سه سال بعد، نوشته‌ای برضد گروه [[قرائیم]] چاپ کردنوشت. او پس از زندگی در آلپو،[[حلب]]، از شهرهای [[سوریه]]، در شهر [[بابل]] سکنی گزید. در آن‌جا سعدیاسعادیا با گائون یهودی دیگری یعنی [[هارون بن مئیر]] به گفت‌وگو پرداخت؛ این گفت‌وگو به مشاجره‌ای تند تبدیل شد و سبب آن تعیین تاریخ روزهای مقدس بوده‌است. پس از آن، سعادیا به مقام گائون آموزشگاه بابلی [[سورا]] برگزیده شد. در زمان سعادیا گائون، دانشکدهدانشکدهٔ سورا از سراسر جهان یهود دانشجو پذیرفت. اما به زودی سعادیا با راو بزرگ بابل، [[داوود بن زکی]] به مخالفت برخاست. هنگامهنگامی که [[داوود بن زکی]] می‌خواست به جای سعادیا، شخص دیگری را به عنوان گائون دانشکده قرار دهد، سعادیا راو بزرگ دیگری را برگزید. جنگ و درگیری میان این دو رهبر فکری یهود، هفت سال ادامه یافت؛ تا این که بزرگان یهودی آن دو را آشتی دادند و سعادیا به عنوان گائون اعظم دانشکدهدانشکدهٔ سورا برگزیده شد.
سعادیا به عنوان گائون در مدرسهمدرسهٔ بابل، رساله‌هایی در موضوعات مختلف نوشت. او در مورد دستور زبان و فرهنگ زبان عبری، به تحقیقات گسترده‌ای دست زد. وی تقریباً تمام کتاب [[تنخ|تَنَخ]] یهودی را به زبان عربی ترجمه کرد. یک کتاب دعا و همچنین اشعاری برای نیایش‌های دسته‌جمعی نگاشت؛ نوعی روش‌شناسی مبتنی بر دانش دینی و تفسیر جدیدی از تحقیقات [[هاگادا]] و [[تلمود]] ارائه داد؛ پرسش‌های بسیاری در مورد شریعت یهود را تدوین کرد، در پاسخ به سؤالات جوامع پراکنده یهود احکام مهمی را صادر کرد و بر تلمود و [[میشنا]] شرح نوشت؛ آثاری در زمینهزمینهٔ سالنامه و تاریخ‌نگاری‌های برپایهبرپایهٔ کتاب مقدس و نوشته‌های [[ربی]]ها و [[حاخام]]ها نگاشت و الهیات عقلی به وجود آورد.
سعادیا در اثر اصلی فلسفی‌اش ''کتاب عقاید و آرا'' در صدد رد دعاوی دینی [[مسیحیان]]، [[مسلمانان]] و [[زرتشتیان]] برآمد. سعادیا تنها [[تورات]] را دارای سرچشمهسرچشمهٔ خداوندی می‌دانست؛ وی اعتقاد دینی و عقل را با هم سازگار می‌دانست و بر این مبنا سعی در اثبات خدا نمود.
