نجوم کروی: تفاوت میان نسخه‌ها

نجوم کروی یا [[نجوم]] موقعیتی شاخه ای از نجوم است که برای تعیین موقعیت اشیا روی [[کره ی آسمان]] مورد استفاده قرار می گیرد، همان طور که در یک تاریخ ، زمان و جای مشخص روی زمین دیده شده است . این شاخه از قدیمی ترین شاخه های نجوم است . به متودهای هندسه ی کروی و سنجش ها دراخترسنجی کمک می کند . این شاخه از نجوم قدیمی ترین شاخه است و قدمتش به عهد باستان می رسد . ملاحظه هایی که از اجرام آسمانی شده است (و همچنان می شود ) برای هدفهای نجومی و مذهبی مهم هستند ، همان طور که برای ثبت اوقات و هدایت کردن . علم اندازه گیری واقعی مکانهای اجرام سماوی (آسمانی) در آسمان به عنوان اخترسنجی شناخته می شود . عنصرهای ابتدایی نجوم کروی با سیستم ها و زمان متناسب است . مختصات اجرام در آسمان با سیستم مختصات استوایی فهرست بندی می شوند . که بر روی تصویر استوای زمین روی کره ی آسمان پایه گذاری شده اند. مکان یک شیء در این سیستم با اصطلاحات بعد (α) و میل (δ) داده شده است . عرض جغرافیایی و موقعیت زمانی می توانند برای رسیدن به مکان یک شیء‌ در سیستم مختصات عمودی ، شامل سمت و ارتفاع استفاده شوند.

مختصات اجرام آسمانی مثل ستاره ها و کهکشان ها در یک فهرست ، فهرست بندی شده است ، که مکان آن را برای زمان (سال) مشخص، می دهد . البته اثرهای ترکیب شده ی انحراف مسیر و گردش سبب تغییر مختصات به مقدار کمی در طی زمان می شود . اثر این تغییرات در حرکت زمین با انتشارفهرستهای تجدید نظر شده در نوبتهای دیگر ، جبران می شود .

برای تعیین مکان خورشید و سیاره ها ، از نقشه های مخصوص نجومی استفاده می شود . این نقشه مکان های این اجرام را در کره ی آسمان در یک تاریخ و زمان مشخص ، به ما میدهد ، که می تواند به مختصات مناسب مبدل شود .

در جدولهای مدرن ستاره ها ، کره ی آسمان به 88 صورت فلکی تقسیم شده است . هر ستاره ای در یک صورت فلکی قرار دارد . صورت فلکی ها برای هدایت کردن مفیدند . ستاره ی قطبی برای یک بیننده که در نیم کره ی شمالی قرار دارد نزدیک شمال اوست . این ستاره همیشه در موقعیتی نزدیک بالای قطب شمال قرار دارد .