استرپتوکوک پنومونیه: تفاوت میان نسخه‌ها
محتوای حذف‌شده محتوای افزوده‌شده
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۱۷:
'''استرپتوکوک پنومونیه''' یا '''پنوموکوک'''، دیپلوکوک گرم مثبت به قطر ۰/۵ تا ۱/۲ میکرومتر، آلفا همولیتیک و تحمل کننده اکسیژن از جنس [[استرپتوکوک]] است. اغلب شکل لانست دارند یا زنجیره‌ای هستند. '''پنوموکوک'''ها یک کپسول پلی ساکاریدی دارند که تعیین نوع را با [[آنتی‌بادی|آنتی‌بادهای]] اختصاصی سرمی امکان‌پذیر می‌سازد. بیشتر انرژی این [[باکتری|باکتری‌ها]] از تخمیر گلوکوز حاصل می‌شود. پنوموکوک انواع کربوهیدرات‌ها را تخمیر کرده و اسید لاکتیک را به عنوان فراورده نهایی تولید می‌کند. تحت شرایط هوازی مقادیر زیادی پراکسید هیدروژن به همراه اسید استیک شکل می‌گیرد.با توجه به این که [[باکتری]] قادر به تولید کاتالاز و پراکسیداز نیست، تجمع پراکسید هیدروژن باعث کشتن [[باکتری]] می‌شود مگر آنکه کاتالاز به وسیله گلبول‌های قرمز خون که به محیط کشت اضافه شده، تامین شود. پنوموکوک باکتری پرنیاز بوده و برای رشد نیاز به محیط غنی شده دارد. محدوده دمایی رشد بین ۲۵ تا ۴۲ درجه سانتیگراد بوده و بهینه دمای رشد ۳۷ درجه سانتیگراد است. در روی محیط آگار خون‌دار کلنی‌های [[استرپتوکوکوس پنومونیه]] دکمه‌ای شکل، کروی، مرطوب و نیمه شفاف است.<ref>Topley and Wilson's Microbiology and Microbial Infections 1998</ref>
پنوموک یکی از مهمترین [[باکتری]]های بیماریزا در انسان است. این [[باکتری]] عامل اصلی بیماری [[پنومونی]] (سینه پهلو) می‌باشد. این باکتری می‌تواند عفونت‌های دیگری مانند [[سینوزیت]]، [[اوتیت]] (عفونت گوش میانی)، باکتریمی، سپسیس، [[مننژیت]]، [[استئومیلیت]]، [[آرتریت|آرتریت سپتیک]]، [[اندوکاردیت]]، [[پریتونیت]]، [[پریکاردیت]]، [[سلولیت]] و آبسه‌های مغزی را نیز ایجاد کند.<ref>Winslow, C. , and J. Broadhurst (1920). "The Families and Genera of the Bacteria: Final Report of the Committee of the Society of American Bacteriologists on Characterization and Classification of Bacterial Types". J Bacteriol 5 (3): 191–229. PMC 378870. PMID 16558872.</ref> به ذات الریه ایجاد شده به وسیله پنوموکوک ذات الریه لوبار هم گفته می‌شود.<ref>Baron S, editor.
Source
Medical Microbiology. 4th edition. Galveston (TX): University of Texas Medical Branch at Galveston; 1996. Chapter 13.PMID 21413248</ref>
در سال ۱۹۲۸، فردریک گریفیت نشان داد که در صورت تلقیح همزمان پنوموکوک‌های زنده بدون کپسول (غیر بیماریزا) همراه با با پنوموکوک‌های کشته شده کپسول دار (بیماریزا) به موش، پنوموک‌های بدون کپسول نیز کپسول دار شده و بیماریزا خواهند شد. در سال ۱۹۴۴، ۳ دانشمند به نام‌های آوری، مک لود و مک مارتی نشان دادند عاملی که موجب کپسول دار شدن پنوموک‌های بدون کپسول شده‌است، DNA بوده‌است که از طریق ترانسفورماسیون طبیعی به درون باکتری راه یافته‌است. با این پژوهش، عصر مولکولی ژنتیکی آغاز شد.<ref>Avery OT, MacLeod CM, and McCarty M (1944). "Studies on the chemical nature of the substance inducing transformation of pneumococcal types: induction of transformation by a desoxyribonucleic acid fraction isolated from pneumococcus type III". J Exp Med 79 (2): 137–158. doi:10.1084/jem.79.2.137. PMC 2135445. PMID 19871359.</ref>
| |||