اسلام و آیین سیک: تفاوت میان نسخه‌ها

[[محمود غزنوی]] از [[سلطان]]‌های [[ترک]] [[مسلمان]] بود که در قرن دهم میلادی، به [[هندوستان]] حمله کرد. در قرن یازدهم، پادشاهان مسلمان نخست بر شمال غربی هندوستان و از آن پس بیشتر سرزمین‌های هند تسلط یافتند. پادشاهان مسلمان، از ابتدا به دین [[هندو]] با دید کفر و شرک و بددینی می‌نگریستند؛می‌نگریستند{{مدرک}}؛ نخستین بار محمود غزنوی دستور داد که بزرگ‌ترین بتخانه هند مشهور به [[سومنات]] را ویران کنند و بت‌های آن را بشکنند. دین [[اسلام]]، ریشه در یک فرهنگ بیگانه داشت، و بسیاری از هندوها به اجبار دین اسلام را اختیار کرده بودند. در چنین شرایطی، آیین سیک در حقیقت مانند پلی میان هند و اسلام بود؛بود{{مدرک}}؛ در حقیقت پیدایش آیین سیک نتیجه طبیعی برخورد دو دین مباین و متفاوت است.{{مدرک}}

[[نانک]]، با بسیاری از علمای مسلمان نشست و برخاست داشت؛ و از کتب مقدس هندوها و نیز از کتاب قرآن آگاهی و اطلاع داشت. نانک از [[قرآن]] با احترام یاد می‌کرد، و حتی آن را سخن خدا دانست؛ با این حال بخش‌هایی از قرآن را که به زندگی پیامبران [[بنی‌اسرائیل]] و [[عبرانی]] می‌پردازد؛ بی‌اهمیت خواند.{{مدرک}} بی‌شک نانک، عقیده [[یکتاپرستی]] را که با اعتقاد به پوچی [[بت]]‌ها همراه بود، از قرآن گرفته‌است. محتوای آیه‌ای از قرآن که نزد مسلمانان به [[آیه نور]] معروف است، با اندکی دگرگونی در کتاب [[کبیا صاحب]] آمده‌است. نام [[محمد]] در کتاب [[گورو گرنث]] نیامده است؛ با این حال به قرآن اشاره‌هایی رفته‌است و نانک همواره از محمد با احترام یاد می‌کرد. نانک از رعایت امتیازات صنفی نظام [[کاست]]ی و رسم [[ساتی]] سرباز زد؛ همچنین خوردن گوشت گاو را برای پیروانش حلال دانست؛ و گوشت خوک و سگ را ممنوع کرد.

مبلغین گرو نانک به مسلمانان و هندوها به شیوه برابر آموزش می‌دادند؛می‌دادند{{مدرک}}؛ و هر دو دین را با دیده احترام می‌نگریستند. با این حال، سیک‌ها نه مسلمان‌ها و نه هندوها را رستگار می‌دانستند، و می‌خواستند که هر دو به آیین سیک درآیند. هندوها، سیک‌ها را نیز یکی از فرقه‌های خود انگاشتند، در حالی که مسلمانان نیز آن‌ها را یک فرقه اسلامی دانستند که از [[عرفان]] و [[تصوف]] الهام گرفته‌است. چهار جانشین گرونانک که یکی پس از دیگری به جانشینی نصب شدند، با پادشاهان مغول هند ارتباط نزدیکی داشتند. [[رمدا]]، چهارمین جانشین نانک، به حمایت [[اکبرشاه]] [[معبد طلایی]] بنا کرد، و امریستار را شهر جاودانی سیک‌ها نامید. با این حال در دوره پادشاهی اورنگ‌زیب، شرایط سختی برای سیک‌ها به وجود آمد؛ [[اورنگ‌زیب]] بر نابودی هر دو فرقه هندوگرایی و سیک‌گرایی اصرار داشت. [[سینک]]، هفتمین [[گرو]]، نیز به دست یک مسلمان کشته شد.