گالاتیا: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
جز روبات: تصحیح مشتقات «خاور» و «باختر» |
بازهگذاریها |
||
خط ۱:
'''گالاتیا''' نام سرزمینی باستانی در
گلها در سده سوم پیش از میلاد از [[تراس]] به اینجا کوچیدند.گاهی به اینجا سرزمین
گلهایی که از راه [[مقدونیه]] به این سرزمین آمده بودند از سپاه [[برنوس]] جدا شدند و رهبری ایشان را در این کوچ دو تن به نامهای لئونوریوس و لوتاریوس بر گرده داشتند.اینان در سالهای ۲۷۸-۲۷۷ پیش از میلاد به [[آسیای صغیر|آسیای میانه]] رسیدند و شاه [[پتولمی سرائونوس]] را در تاخت و تازهایشان کشتند ولی سرانجام کسی به نام [[آنتیگونوس گوناتاس]] آنها را راند.
خط ۷:
ولی هنوز چندی از این رویداد نگذشته بود که [[نیکومدس یکم]] شاه بیتونیا از ایشان برای پیروزی در جنگ خانگی با برادرش یاری خواست.سه قبیله از گلها به نامهای تروکمی ،تولیستوبوگی و تکتوزاگس باز به آسیای میانه آمدند تا به نیکومدس یاری رسانند.آنها ده هزار جنگجگو و به همین اندازه از زن و کودک بودند.سرانجام [[آنتیخوس یکم]] پادشاه [[سلوکیان|سلوکی]] آنها را شکست داد.فیلهای جنگی سلوکیان آنها را شوکه ساخت.به هر روی این شکست به معنای نابودی گلها نبود.
پس از این گلها به بخشی از آسیای میانه کوچیدند که زمانی دراز در آن ماندگار شدند یعنی همان بخش
بر پایه گفته [[استرابون]] تاریخنگار یونانی هر قبیله از گلها به دو بخش تقسیم میشد که هر بخش را یک سرکرده رهبری میکرد.از کارهای او داوری میان ایشان بود که او در این کار تا مرز کشتن یک تن نیز آزادی کارکرد داشت.سرکرده نیز میبایست آزمون خویش را در این کار پس میداد.اینان در جایی گرد هم میآمدند که 'Drynemeton' یا ''معبد بلوط'' نام داشت و اینجا را مقدس میدانستند.مردمان کاپادوکیه از دست گلها بر برج و باروی شهرهای خویش افزودند تا جلوی تارج ایشان رابگیرند.
گلها به راستی جنگجویانی دلیر بودهاند،یونانیان و رومیها آنان را ستودهاند.از آنجا که [[مزدور]] هم میشدند گاه پیش میآمد که در جنگی رویاروی یکدیگر شمشیر بزنند.سردستگان و سربازان مزدور گل سالها بخش
البته این شکست نیروی آنان را به پایا نبرد چه همین پادشاه پیروز چندی پس از آن از توان رزمی ایشان بهره گرفت.
|