حالت طبیعی (بیوشیمی): تفاوت میان نسخه‌ها

تعداد زیادی از [[آنزیم]]ها و پروتئین های غیرساختاری دیگری، بیشتر از یک حالت طبیعی دارند، و با تبدیل بین این حالت ها عمل می کنند یا دستخوش تنظیمات می شوند. با این حال، "حالت طبیعی" تقریبا به طور انحصاری برای یک حالت و معمولا برای متمایز ساختن پروتئین های [[تاشدگی پروتئین|تا شده]] از پروتئین های [[واسرشتن|تغییر شکل داده شده]] یا پروتئین های باز شده به کار می رود. در متون دیگر، شکل تا شده ی یک پروتئین بیشتر به ترکیب یا ساختار طبیعی آن اشاره دارد.

پروتئین های تا شده و باز شده، اغلب به سادگی با بررسی حل پذیری آن ها در آب، تشخیص داده می شوند، چرا که پروتئین های زیادی پس از تغییر شکل دادن حل ناپذیر می شوند. پروتئین ها در حالت طبیعی، ساختار ثانویه یا ساختار دومی را تعریف خواهند کرد که می تواند به صورت طیفی، با [[رنگ‌تابی دورانی]] و با [[Nuclear magnetic resonance spectroscopy of proteins|NMR]] تشخیص داده می شوند.

 

== منابع ==

[[رده:پروتئین‌ها]]

[[رده:زیست‌شیمی]]