صمصامالدوله دیلمی: تفاوت میان نسخهها
محتوای حذفشده محتوای افزودهشده
←زندگی: گسترش نوشتار |
←زندگی: گسترش نوشتار |
||
خط ۴۱:
شرفالدوله در اول جمادیالثانی ۳۷۹ (۶ سپتامبر ۹۸۹) درگذشت. وی در اوج بیماری فرمان کور کردن صمصامالدوله را صادر کرد که دستور او پس از مرگش انجام شد. پس از شرفالدوله برادر نوزده سالهاش ابونصر ملقب به [[بهاءالدوله دیلمی|بهاءالدوله]] به جای او نشست. بهاءالدوله از همان اوان امارت مواجه با مخالفت برادر بزرگترش صمصامالدوله شد. که علیرغم نابینایی، در فارس به طلب قدرت برخاسته بود و طالب سهم خود از قلمرو پدر بود. در سال ۳۸۰ بهاءالدوله به قصد تصرف فارس به خوزستان رفت و از آنجا وارد [[ارجان]] شد. پس از آن با سپاه صمصامالدوله به جنگ پرداخت و شکست خورد. آن دو سرانجام پیمانی بستند و قرار شد که فارس و ارجان متعلق به صمصامالدوله باشد و خوزستان و عراق متعلق به بهاءالدوله.
در سال ۳۸۲ چون صمصامالدوله اطلاع یافت که بهاءالئوله در نهان برای تصرف فارس آماده میشود، بر او پیشدستی کرد و خوزستان را به تصرف درآورد. این مناقشات تا سال ۳۸۶ ادامه یافت. در آن زمان [[فخرالدوله دیلمی]] نیز در [[ری]] فرمانروایی میکرد. بنابراین قلمرو آل بویه عملاً به سه سرزمین مستقل با سه امیر تقسیم شده بود.
==== سرانجام ====
در پایان قرن چهارم قمری (ده میلادی) ناآرامی و آشوب عراق و فارس را در بر گرفته بود. در سال ۳۸۸ (۹۹۸) صمصامالدوله به خوزستان حمله و بصره را اشغال کرد. بهاءالدوله و متحدانش بصره را پس گرفتند اما نتوانستند به پیروزی قطعی در مقابل صمصامالدوله دست یابند.
صمصامالدوله سرانجام در ذیالحجه ۳۸۸ (نوامبر ۹۹۸) در نزدیکی شیراز و توسط پسران [[عزالدوله دیلمی|عزالدوله]] بختیار کشته شد.
== منابع ==
|