درخت چانکیری یا درخت کشتن درختی در میادین کشتار کامبوج که بچه‌ها و نوزادان به آن بسته و تکه‌تکه می‌شدند، زیرا والدینشان متهم به جرایمی علیه خمرهای سرخ بودند. این کار به این دلیل انجام می‌شد تا بچه‌ها «نتوانند بزرگ شوند و انتقام قتل والدینشان را بگیرند.»[۱] برخی از سربازان حین زدن بچه‌های بسته به درخت می‌خندیدند. نخندیدن ممکن بود نشانهٔ همدردی تلقی شود، خود آنان را هدف قرار دهد.[۲]

یک درخت چانکیری. تابلو می‌گوید درخت چانکیری که جلادها بچه‌ها را به آن می‌بستند و می‌زدند.

منابع ویرایش

  1. Tyner, James A.; Philo, Chris (2009). War, violence, and population: making the body count. Guilford Press. p. 2. ISBN 978-1-60623-037-4.
  2. Cockerell, Penny (1 May 2005). "Cambodian Shadows". Dart Center for Journalism and Trauma. Retrieved 27 October 2010.