اصطلاح فضای امن به مکانهایی گفته می‌شود که برای افرادی ایجاد شده که احساس می کنند به حاشیه رانده شده‌اند ، تا گرد هم بیایند تا در رابطه با تجربیات خود با به حاشیه رانده شدن ارتباط برقرار کنند. این فضاها معمولاً در پردیس های دانشگاهی در جهان غرب ، [۱] و همچنین در مکان های کاری نیز مانند مورد نوکیا قرار دارد . [۲]

اصطلاحات فضای امن ، فضای امن تر و فضای مثبت هم ممکن است نشانگر این باشد که معلم ، مؤسسه آموزشی یا بدنه دانشجویی خشونت ، آزار و اذیت و گفتار نفرت را تحمل نمی‌کند و از این طریق مکانی امن برای افراد حاشیه نشین ایجاد می‌کند. [۳]

نقد ویرایش

ایده فضاهای امن به این دلیل که موجب تحدید آزادی بیان می شود ، مورد انتقاد قرار گرفته است. [۴] [۵] [۶] همچنین به دلیل تار کردن مرز بین امنیت در برابر آسیب های جسمی و ناراحت کردن مورد انتقاد قرار گرفته است. [۷] در پاسخ ، طرفداران فضای امن خاطرنشان کرده اند که افراد در گروههای خاصی که به گفتار نفرت آمیز اعتراض دارند ، مستقیماً تحت تأثیر آن قرار می گیرند. [۸]

منابع ویرایش

  1. Amenabar, Teddy (19 May 2016). "The New Vocabulary of Protest". The Washington Post. Retrieved 15 July 2016.
  2. The Safe Space Program Alcatel lucent, n.d., accessed 11 Nov 2017
  3. Waldman, Katy (2016-09-05). "What science can tell us about trigger warnings". Slate. Retrieved 2016-09-10.
  4. Ash, Timothy Garten (16 September 2016). "Safe spaces are not the only threat to free speech". The Guardian.
  5. Fry, Stephen (12 April 2016). "Stephen Fry: Campus Safe Spaces Are Stupid and Infantile".
  6. Slater, Tom (15 January 2016). "The tyranny of safe spaces". Spiked. Retrieved 26 January 2017.
  7. Trigger Warning: Safe Spaces Are Dangerous (debate)
  8. Free Speech Controversy Erupts At Middlebury College