لوئیسن هنپین
پدر لوئیس هنپین O.F.M. (Louis Hennepin)، مبلغ فرقهٔ فرانسیس مقدس، با نام تعمیدی آنتوان، (زادهٔ ۱۲ مه ۱۶۲۶ – درگذشتهٔ ۵ دسامبر ۱۷۰۴) کشیش بلژیکی کلیسای کاتولیک و مبلغ ریکولت (Recollet) از فرانسیسکن‌ها (به فرانسوی: Récollets) و کاوشگر سرزمین‌های آمریکای شمالی بود.
| لوئیسن هنپین | |
|---|---|
 | |
| نام هنگام تولد | آنتوین هنپین |
| زادهٔ | ۱۲ مهٔ ۱۶۲۶ ات، هلند اسپانیا (در بلژیک کنونی) |
| درگذشت | ۵ دسامبر ۱۷۰۴ (۷۸ سال) رم، ایالات پاپی |
| پیشه | کشیش، مبلغ مذهبی |
| سازمان | فرانسیسکن‌ها رکولتس |
زندگی‌نامه ویرایش
آنتوان هنپین در شهر اَت در هلند اسپانیا (انو کنونی، بلژیک) چشم به جهان گشود. در سال ۱۶۵۹، زمانی که در بتوون زندگی می‌کرد، شهر توسط ارتش لوئی چهاردهم، پادشاه فرانسه تصرف شد. هنری ژوله که در معیت هنپین بود. وقایع و خاطرات سفرهایشان را می‌نوشت، هنپین را اهل فلاندر نامیده‌است، اگرچه شهر اَت منطقه‌ای با زبان‌های رومی بود که امروزه در والونیا قرار دارد.[۱]
هنپین به فرقهٔ فرانسیس مقدس پیوست و در هالز (بلژیک) و آرتوآ موعظه کرد. سپس مسئول بیمارستانی در ماستریخت شد. او همچنین برای مدت کوتاهی کشیش ارتش بود.[۲]
بنا به درخواست لوئی چهاردهم، فرقهٔ Recollet، در مه ۱۶۷۵، چهار مبلغ از جمله هنپین را به همراه رنه روبرت کاولیر، سیور د لا ساله، به فرانسهٔ نو فرستاد. در سال ۱۶۷۶، هنپین عازم مأموریتی در دژ فورت فرونتناک شد و از آنجا به سمت قبایل موهاک رفت.
در سال ۱۶۷۸، هنپین از سوی سرپرست ایالت، مأموریت یافت که لا ساله را در سفری اکتشافی به منطقهٔ غرب فرانسهٔ نو همراهی کند. در سال ۱۶۷۹، هنپین به همراه لا ساله برای ساخت کرجی ۴۵ تنی لو گریفون، شهر کبک را ترک و با عبور از دریاچه‌های بزرگ پنجگانهٔ آمریکا، سفر اکتشافی خود به غرب ناشناخته را آغاز کرد.
در ژانویه ۱۶۸۰، هنپین در زمان احداث دژ فورت کریوکر (نزدیک پئوریا، ایلینوی کنونی) همراه لا ساله بود. در فوریه، لا ساله، هنپین و دو نفر دیگر را به عنوان گروه پیشرو برای کاوش و بررسی رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی فرستاد. گروه، رودخانهٔ ایلینوی را تا محل الحاق آن به می‌سی‌سی‌پی دنبال کرد. اندکی پس از آن، هنپین توسط گروه جنگی قبیلهٔ سیو دستگیر و برای مدتی در ایالت مینه‌سوتا کنونی زندانی شد.[۳]
در سپتامبر ۱۶۸۰، به لطف دانیل گریسولون، سیور دو لو، به هنپین و دیگران اجازهٔ خروج با قایق داده شد و سرانجام آنها به کبک بازگشتند. هنپین به فرانسه بازگشت و دیگر هرگز به آمریکای شمالی نرفت. مورخان محلی، راهبان فرقهٔ فرانسیس مقدس را اولین افراد اروپایی می‌دانند که پا به ساحل هانیبال امروزی، ایالت مِیزوری گذاشتند.[۴][۵]
هنپین توجه جهانیان را به دو آبشار بزرگ جلب کرد: آبشار نیاگارا، حجیم‌ترین رودخانه در آمریکای شمالی و آبشار سنت آنتونی در مینیاپولیس کنونی و تنها آبشار طبیعی بر روی رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی. در سال ۱۶۸۳، هنپین کتابی دربارهٔ آبشار نیاگارا با نام اکتشاف جدید منتشر کرد. توماس هارت بنتون، نقاش منطقه‌گرا، دیوارنگاره‌ای به‌نام «کشیش هنپین در آبشار نیاگارا» را برای سازمان برق نیویورک در لویستون، نیویورک خلق کرد.[۶]
صحت بسیاری از گزارش‌های هنپین مورد تردید قرار گرفته یا کاملاً تکذیب شده‌اند، به‌خصوص توسط مورخ آمریکایی فرانسیس پارکمن (پارکمن همچنین به تعصب و غرض‌ورزی متهم شده‌است). هنپین توسط بسیاری از مورخان و منتقدان تاریخی به عنوان فردی متقلب و تحریف‌کننده، نکوهش و سرزنش شده‌است. برخی نویسندگان درصدد رد این اتهامات بوده‌اند و ادعا کرده‌اند که این گزارش‌های نادرست در واقع توسط دیگران درج شده‌اند. با این حال، اعتبار مدارک با چنین نظریه‌ای مغایرت دارد.[۷][۸]
میراث ویرایش
مکان‌هایی که به افتخار هنپین در ایالات متحده و کانادا نام‌گذاری شده‌اند عبارتند از:
ایلینوی:
- شهر هنپین، ایلینوی
- اتاق هنپین در هتل استارود راک و ساختمان مرکز همایش در یوتیکا، ایلینوی
- کانال هنپین
میشیگان:
- قلهٔ هنپین، در قسمت شمالی گروس آیل، جزیره‌ای در رودخانهٔ دیترویت در جنوب دیترویت
- خیابان هنپین در گاردن سیتی، میشیگان
- جادهٔ هنپین در مارکت، میشیگان
- کشتی غرق شدهٔ هنپین که اولین کشتی فله‌بری بود که بارها را خود به خود تخلیه می‌کرد. بقایای کشتی در غرب ساوت هیون، میشیگان واقع شده‌است.[۹]
مینه‌سوتا:
- شهرستان هنپین، مینه‌سوتا که مرکز آن مینیاپولیس است
- خیابان هنپین، در مینیاپولیس
- پل کشیش لوئیس هنپین، بر فراز رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی در مینیاپولیس
- پارک ایالتی کشیش هنپین، در آیل، مینه‌سوتا
- یک کشتی بخار با بدنهٔ چوبی که در سال ۱۸۸۸ ساخته و در سال ۱۹۲۷ غرق شد[۱۰]
- شهر شامپلین، مینه‌سوتا، جاییکه به گزارش مورخان، هنپین برای اولین بار در سال ۱۶۸۰ از می‌سی‌سی‌پی عبور کرد. این شهر در دومین آخر هفتهٔ ژوئن، جشنوارهٔ سالانهٔ کشیش هنپین را برگزار می‌کند که شامل بازآفرینی تجربهٔ عبور کشیش لوئیس هنپین از رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی است.
- جزیرهٔ هنپین در رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی در آبشار سنت آنتونی قرار دارد. اگرچه دیگر جزیره نیست و شبه جزیره شده‌است و مکان‌های زیر در آن قرار دارند: آزمایشگاه آبشار سنت آنتونی در دانشگاه مینه‌سوتا، یک نیروگاه برقی-آبی پنج واحدی، متعلق به شرکت اکسل انرژی و پُست برق مِین استریت که خدمات مربوط به مرکز شهر مینیاپولیس را ارائه می‌کند.
- پارک کشیش هنپین در ساحل شرقی رودخانهٔ می‌سی‌سی‌پی و در مجاورت جزیرهٔ هنپین قرار دارد. این پارک توسط هیئت تفریحی و گردشگاه مینیاپولیس اداره می‌شود و شامل محوطه‌های پیک نیک، جایگاه دستهٔ موزیک، نشان‌های یادبود است.
- اتاق هنپین در هتل هیلتون مینیاپولیس
- یادبود کشیش هنپین که در محوطهٔ کلیسای مریم مقدس در مینیاپولیس قرار دارد.[۱۱]
میزوری:
- خیابان هنپین، سنت لوئیس
نیویورک:
- جادهٔ هنپین در جزیرهٔ گرند، نیویورک
- خیابان هنپین در جزیرهٔ کایوگا در نیاگارا فالز، نیویورک
- اتاق هنپین در مرکز همایش نیاگارا فالز در شهر نیاگارا فالز
- پارک هنپین که در خیابان ۸۲ و خیابان بولیر در نیاگارا فالز واقع است
- خوابگاه هنپین در کالج سینا، لودونویل، نیویورک
- پارک هنپین که در منطقهٔ ایست لاوجوی در بوفالو، نیویورک قرار دارد
- باغ‌راه هنپین که به خیابان هنپین نیز معروف است، خیابانی در ضلع شمالی پارک هنپین در منطقهٔ ایست لاوجوی در بوفالو
- مزرعه‌سرای آب‌جوی انگلیسی هنپین از کارخانهٔ آب‌جوسازی امگانگ در کوپرستون، نیویورک
نیاگارا فالز، انتاریو:
- مدرسهٔ اختصاصی کشیش هنپین
- لوح تاریخی انتاریو در خیابان موری و باغ‌راه رود نیاگارا
- اتاق هنپین در هتل فالز ماریوت
- خیابان هنپین
منابع فرهنگ عامه ویرایش
در سال ۲۰۰۶، برایان ستزر آخرین آهنگ آلبوم ۱۳ خود را «پل خیابان هنپین» نامید. اشعار آن، داستانی تخیلی از کشیش هنپین و پرش او از پل خیابان هنپین بر فراز رود می‌سی‌سی‌پی را روایت می‌کند.
منابع ویرایش
- ↑ Profile, archive.org; accessed 20 November 2015.
- ↑ Corrigan, Michael. "Register of the Clergy Laboring in the Archdiocese of New York", Historical Records and Studies, Vol. 1, United States Catholic Historical Society, 1899 p. 34
This article incorporates text from this source, which is in the public domain.
- ↑ Shea, John Gilmary. DESCRIPTION of LOUISIANA, By FATHER LOUIS HENNEPIN, RECOLLECT MISSIONARY: Translated from the Edition of 1683, and compared with the Novella Decouverte, The La Salle Documents and other Contemporaneous Papers, New York: John G Shea (1880), pp 368–70. (The spelling Recollect is the translator's. See original title page (image at Hathi Trust).)
- ↑ Profile, Dictionary of Canadian Biography (online)]; accessed 20 November 2015.
- ↑ National Geographic Magazine, July 1956, Vol CX, No. 1, pp 135–36.
- ↑ "Father Hennepin at Niagara Falls"
- ↑ Parkman, Francis (1908). La Salle and the Discovery of the Great West. France and England in North America (11th ed.). Boston: Little, Brown, and Company. Part 3, ch. 17, pp. 242-. ISBN 978-0-7222-6569-7. Retrieved 23 December 2020 – via Gutenberg.org.
- ↑ Jennings, Francis (1985). "Francis Parkman: a Brahmin among Untouchables". The William and Mary Quarterly. 42 (3): 305–328. doi:10.2307/1918930. JSTOR 1918930.
- ↑ Valerie Olson van Heest, writer and director (2007). She Died a Hard Death: The Sinking of the Hennepin (DVD). Michigan Shipwreck Research Associates. Archived from the original on 12 February 2008. Retrieved 4 December 2015.
- ↑ Jitka, Hanáková. "Hennepin". Shipwreck Explorers. Archived from the original on 4 September 2012. Retrieved 24 July 2016.
- ↑ "The Basilica of Saint Mary".
پیوند به بیرون ویرایش
- Louis Hennepin in MNopedia, the Minnesota Encyclopedia
- Full text of Nouvelle découverte d'un très grand pays situé dans l'Amérique entre le Nouveau-Mexique et la mer glaciale, from the Bibliothèque nationale de France
- Full text of Nouveau voyage d'un païs plus grand que l'Europe, from the Bibliothèque nationale de France
- Article on Louis Hennepin profile in the Catholic Encyclopedia.