ویکی‌پدیا:اولین مقاله شما
سليم سليمي مؤيد، پژوهشگر و نويسنده برجسته حوزه مردم شناسی اول مرداد 1347 در شهرستان بهار همدان ديده به جهان گشود. سال های كودكي را در كوچه پس كوچه هاي خاكی و پر از مهرباني و دوستي شهرش گذراند. دوران نوجواني وي مصادف بود با جنگ ايران و عراق و او مانند بسياري از همسالانش عازم جبهه شد تا از وطن دفاع كند، در حالي كه تنها 16 سال داشت. پس از اتمام دبیرستان و با قبولي در دانشگاه در رشته مردم شناسي، به تهران آمد و پس از پايان دورﺓ تحصيل در وزارت ميراث فرهنگي و گردشگري استخدام شد و كار تخصصي خود را از آنجا آغاز نمود. به دليل علاقه زياد به نوشتن، ضمن كار به ادامه تحصيل در رشته روزنامه نگاري در مقطع كارشناسي نیز پرداخت.
او با حضور در روستا ها و شهرستان ها و محلات با عشق و علاقه زیاد دربارﺓ فرهنگ و آداب و رسوم و آيين هاي مردم تحقيق و آنها را مكتوب و ثبت و ضبط مي كرد. اين ميزان از علاقه و پشتكار و زحمت از او كارشناس، پژوهشگر و نويسنده اي زبده ساخت، آن چنان كه در هر محفلي از مردم شناسی از او به عنوان استاد یاد مي شد. سليم سليمي در گردهمایی هاي بسياري شركت و دربارﺓ آيين ها و فرهنگ مردم سخنراني كرد و مقالات زيادي در نشريات مرتبط به چاپ رساند، بدين ترتيب تعداد 16 كتاب و 65 مقاله از خود به جاي گذاشت. شاخص ترين اثر وي كتاب سه جلدي "فرهنگ شفاهي مردم بهار" است که گاها حکم مرجع را برای دانشجویان و پژوهشگران جوان این عرصه دارد. شايان ذكر است كه اين آثار باعث ماندگار شدن آيين هاي در حال انقراض در حافظﺔ تاريخی فرهنگ كشورمان می شوند.
او در وزارت میراث فرهنگی ضمن ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی ارشد رشته مردم شناسی، در سمت مديريت انتشارات پژوهشگاه نیز خدمات فراوانی اراﺋﻪ کرد، از جمله به چاپ رساندن کتاب ها و مقالات متعدد از دیگر نویسندگان این رشته.
سليم سليمي مؤيد فردي درونگرا، پر طاقت و سخت كوش بود، بي تفاوت نسبت به ماديات و فارغ از ديده شدن يا نشدن سخت در زمينه تخصص و كارش تلاش مي کرد. وي انساني قانونمند و اخلاق مدار بود و با وجود فرصت هاي زياد براي پيشرفت شخصي هرگز ارزش ها و اخلاق حرفه اي را زير پا نگذاشت.
در سنين جواني اهل کوهنوردي در اوقات فراغت بود و بعدها پیاده روی را جایگزین آن کرده بود. از ديگر علایق ایشان مي توان به مطالعه گسترده کتاب اشاره کرد به طوري كه از وی كتابخانه اي مشتمل بر 1200 جلد كتاب به جا ماند كه 900 جلد آن پس از فوتش به كتابخانه عمومي زادگاهش اهدا شد، حاصل این امر تشکیل بخش مردم شناسی به نام دکتر سلیمی در کتابخانه مذکور بود.
استاد سلیمی پس از تحمل يك دوره بسيار سخت بیماری سرطان در روز 22 شهريور 1402 در سن 55 سالگي در بيمارستاني در تهران چشم از جهان فروبست.
هرگز نمیرد آن که دلش زنده شد به عشق
ثبت است بر جریده عالم دوام ما
روحش شاد و یادش گرامی باد