پارسوندس
پارسوندس پادشاه کادوسی بود که به گفته کتزیاس، یک ماد ایرانی‌الاصل بود.[۱]
نام ویرایش
نام پارسوندس احتمالاً از شهر مهم پارسیندو گرفته شده است که در میان کوه‌های نامری، در جاده هگمتانه قرار داشت. بر اساس نسخه دیگری، پارسوندس گویش دوریک نام پارسوندس است.[۲][۳]
تاریخ ویرایش
مادها توسط آرتائوس، که جانشین پادشاه آشور سارداناپالوس بود، اداره می‌شدند. در میان مادها شخصی به نام پارسوندس وجود داشت که به شجاعت و قدرت مشهور بود. باهوش و ظاهراً خوش چهره بود. او به حیوانات وحشی عشق می‌ورزید، و آنها را در نبرد تن‌به‌تن و با ارابه یا اسب گرفتار می‌کرد. آرتائوس با کادوس جنگید و دوست و مشاور وفادارش، شخصی به نام پارسوندس، نزد کادوسی‌ها آمد و او را فرمانده عالی خود قرار دادند. او آرتئوس را شکست داد، ماد را ویران کرد و پادشاه کادوسی‌ها شد. پارسوندس در پایان دوران خود قرار بزرگی گذاشت، که هیچ جانشینی از او نباید با مادها صلح کند؛ و دشمنی ادامه یافت، کادوسی‌ها از هیچ پادشاهی اطاعت نکردند، تا این‌که کوروش امپراتوری را از مادها به پارسیان منتقل کرد.[۴][۵]
فرضیه ها ویرایش
ارنست هرتسفلد معتقد بود که نام پارسوندس از نظر ریشه‌شناسی با نام افراسیاب (اوستایی: Fraŋrasyan) یکسان است. به گفته فرانسوا لنورمان، پارسوندس یکی از نام‌های نینوس یا هرکول است که او را با خورشید یکی می‌داند.[۶][۷]
پانویس ویرایش
- ↑ Ctesias; Stronk, Jan P. (2010). Ctesias' Persian History: Introduction, text, and translation. Wellem Verlag. p. 271. ISBN 978-3-941820-01-2.
- ↑ Sayce, A. H. (2005-09-01). The Hibbert Lectures, 1887: Lectures on the Origin and Growth of Religion. Cosimo, Inc. p. 157. ISBN 978-1-59605-234-5.
- ↑ Herbert, Algernon (1828). Nimrod: A Discourse on Certain Passages of History and Fable. R. Priestley. p. 359.
- ↑ Syme, Sir Ronald (August 1991). Roman Papers: Volume VI. Clarendon Press. p. 319. ISBN 978-0-19-814494-6.
- ↑ The Journal of Hellenic Studies. Council of the Society. 1988. p. 148.
- ↑ Dulęba, Władysław (1995). The Cyrus Legend in the Šāhnāme. Enigma Press. pp. 63, 80. ISBN 978-83-86110-19-3.
- ↑ Ctesias (1888). The fragments of the Persika of Ktesias (in Greek). Macmillan. p. 99.