پارک ملی اولو تمبورونگ
این مقاله ممکن است نیازمند تمیزکاری باشد تا با استانداردهای کیفی ویکی‌پدیا همخوانی پیدا کند. مشکل ویژهٔ این مقاله: منابع. (ژوئن ۲۰۲۲) |
پارک ملی اولو تمبورونگ اولین پارک ملی است که در برونئی تأسیس شده‌است و از سال ۱۹۹۱ محافظت می‌شود.
| پارک ملی اولو تمبورونگ جواهر سبز برونئی | |
|---|---|
 سفر با قایق طولانی در رودخانه تمبورونگ پارک ملی اولو تمبورونگ | |
  Location of Ulu Temburong National Park | |
| مکان | نزدیک |
| نزدیک‌ترین شهر | برونئی |
| مختصات | ۴°۲۸′۴۱″شمالی ۱۱۵°۱۲′۲۸″شرقی / ۴٫۴۷۸°شمالی ۱۱۵٫۲۰۷۷°شرقی |
| مساحت | ۲۱۲ مایل مربع (۵۵۰ کیلومتر مربع) |
| تاسیس‌شده | 1991 |
این پارک در منطقه تمبورونگ در شرق برونئی قرار دارد و حدود ۴۰٪ از منطقه جنوب را در وسعتی حدود ۵۵۰ کیلومتر مربع (۲۱۰ مایل مربع) پوشش می‌دهد. این در منطقه حفاظت شده جنگل باتو آپوی است این پارک محل جنگل‌های دست نخورده و بکری است که به عنوان جواهر سبز برونئی شناخته می‌شود. رودخانه‌های اصلی این منطقه رودخانه‌های تمبورونگ و ملخ هستند. این یک مرکز مهم اکوتوریسم در برونئی است و میزبان استراحتگاه اولو اولو است ذخیره‌گاه جنگلی پرادایان نیز در این منطقه قرار دارد.
جغرافیا ویرایش
پارک ملی اولو تمبورونگ در شرق به برونئی دارالسلام، در منطقه تمبورونگ و به سه ناحیه دیگر و ایالت ساراواک مالزی محدود می‌شود. این جنگل بارانی مساحتی معادل ۲۱۲ مایل مربع (۵۵۰ کیلومتر مربع) را پوشش می‌دهد. منطقه پارک در ناحیه بالایی بخش شرقی برونئی است. قسمت جنوبی شامل یک منطقه تپه‌ای با کوه‌هایی است که به ارتفاع ۱۸۰۰ متر (۵۹۰۰ فوت) می‌رسند و مناطق پست در دامنه‌های شمالی قرار دارند.
این جنگل‌ها دارای رودخانه‌های متنوعی است که دره‌های باریکی را تشکیل می‌دهند و شامل منطقه ساحلی می‌شود. دسترسی به این پارک فقط از طریق رودخانه امکان‌پذیر است، قایق‌های بلند از شهر بندر سری بگاوان، پایتخت برونئی، قابل دسترسی است اولین مقصد با قایق، شهر بنگر است، جایی که رودخانه لیمبانگ از ساراواک خارج می‌شود و به خلیج برونئی با دلتاهای گل آلود حرا در خور می‌ریزد. سفر از شهر بنگر به باتانگ دوری از طریق جاده است و مقصد شروع سفر با قایق‌های بلند در امتداد رودخانه تمبورونگ به داخل پارک است. شبکه گسترده‌ای از پیاده‌روها، پل‌ها و راه پله‌ها، به طول ۷ کیلومتر (۴. ۳ مایل) برای بازدید از تمام مناطق پارک ساخته شده‌است. تابلوهای تفسیر اطلاعاتی را در طول مسیر ارائه می‌دهند همچنین یک راهرو برای مشاهده سایبان وجود دارد. این گذرگاه که با برج‌های فولادی پشت کابل ساخته شده‌است، تا ارتفاع ۵۰ متری (۱۶۰ فوت) از کف جنگل مشرف به بلندترین سایبان درختان بالا می‌رود و مناظری از جنگل‌ها را فراهم می‌کند.
حفاظت ویرایش
این پارک تحت کنترل اداره جنگلداری وزارت منابع اولیه و گردشگری است دفاتر ستاد مرکزی پارک ملی در نزدیکی محل تلاقی رودخانه بلاانگ با رودخانه تمبورونگ واقع شده‌است یک‌ایستگاه تحقیقاتی (مرکز مطالعات می‌دانی کوالا بلاانگ) توسط دانشگاه برونئی داروسلام در سال ۱۹۹۰ تأسیس شد این‌ایستگاه در حدود ۵۰۰ متری دهانه رودخانه بلاانگدر ساحل غربی واقع شده‌است. این مرکز تحقیقاتی به عنوان یک سایت کلیدی تحقیقاتی، آموزشی و آموزشی برای جامعه تحقیقاتی بین‌المللی و دانشگاه‌ها عمل می‌کرد از این برنامه برای برنامه‌های مختلف آگاهی زیست‌محیطی استفاده می‌شود که شامل برنامه آموزش محیط زیست مدرسه است که توسط دانشگاه برونئی دارالسلام اجرا می‌شود این پارک همچنین بخشی از قرارداد بین‌المللی حفاظت از قلب بورنئو است.
منابع ویرایش
- USA IBP (۲۵ نوامبر ۲۰۰۹). Brunei Mineral & Mining Sector Investment and Business Guide.[۱] International Business Publications.[۲] pp. 237–. ISBN 978-1-4330-0442-1. Retrieved 8 February 2013.
Borneo: Sabah, Brunei, Sarawak: the Bradt travel guide[۳]
Bradt Travel Guides[۴]
Rough Guide to Malaysia, Singapore & Brunei[۵]
- "Welcome to Ulu Ulu Resort[۶]". Ulu Ulu National Park Resort. Retrieved 3 February 2013.
"The Environmental Status 2012 of the Heart of Borneo Text"[۷]
- ↑ «Brunei - Business Associations & Corporations». Foreign Law Guide. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۱۶.
- ↑ "International Business Books/Publications Received as of November 30,1987". Journal of International Business Studies. 19 (1): 176–179. 1988-03. doi:10.1057/jibs.1988.16. ISSN 0047-2506.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Williamson, Joan (1997-03). "The Bradt Guide to Venezuela97217Hilary Dunsterville Branch. The Bradt Guide to Venezuela. Chalfont St. Peter, Bucks: Bradt Publications, UK 1996. 390pp, ISBN 1-898323-31-3 £16.95 Bradt Guides series". Reference Reviews. 11 (3): 46–47. doi:10.1108/rr.1997.11.3.46.217. ISSN 0950-4125.
{{cite journal}}: Check date values in:|date=(help) - ↑ Arnold, Chloe (2014-01-02). "Review of Bradt travel guides to Tajikistan and Uzbekistan". Asian Affairs. 45 (1): 151–153. doi:10.1080/03068374.2014.874710. ISSN 0306-8374.
- ↑ «Figure 1.11. Goods exports of Brunei Darussalam and Singapore». dx.doi.org. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۱۶.
- ↑ «ULU DĀGH». Encyclopédie de l’Islam. دریافت‌شده در ۲۰۲۲-۰۱-۱۶.
- ↑ WULFFRAAT, STEPHAN; MORRISON, JOHN (2013-03-21). "Measuring biological indicators for status assessment of the heart of Borneo". Environmental Conservation. 40 (3): 277–286. doi:10.1017/s0376892913000064. ISSN 0376-8929.