پترارشیزم (به انگلیسی: Petrarchism)، یک جنبش ادبی قرن شانزدهمی به سبک پترارک بود که توسط پیروان ایتالیایی، فرانسوی، اسپانیایی و انگلیسی او شکل گرفت، و تا حدی منطبق بر شیوه‌گراییبود، که مجموعه شعر کتاب ترانه او را متنی متعارف می‌دانستند.[۱][۲][۳] برخی از این پیروان پیترو بمبو، میکل آنژ، ملین دو سنت ژله، ویتوریا کولونا، کلمان مارو، گارسیلاسو د لا وگا، جووانی دلا کاسا، توماس ویات، هنری هاوارد، یواخیم دو بله، ادموند اسپنسر و فیلیپ سیدنی بودند. بنابراین، در کتاب نثر زبان عامیانه پیترو بمبو (۱۵۲۵) پترارک الگوی ترکیب شعر است.

اشعار اصلی نوشته‌شده توسط پترارک، که در سال ۱۹۸۵ در ارفورت یافت شد

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Minta, Stephen (1980). Petrarch and Petrarchism: the English and French Traditions. Manchester; New York: Manchester University Press; Barnes & Noble. ISBN 0-719-00745-3.
  2. Dasenbrock, Reed Way (January 1985). "The Petrarchan Context of Spenser's Amoretti". PMLA. 100 (1).
  3. Greene, Roland; et al., eds. (2012). "Petrarchism". The Princeton Encyclopedia of Poetry and Poetics (4th rev. ed.). Princeton, NJ: Princeton University Press. ISBN 978-0-691-15491-6.