پرالایا سانسکریت: प्रलय، ت.«destruction»، در کیهان‌شناسی هندو، به معنای انحلال است.

پرالایا دوره‌های زمانی مختلفی را مشخص می‌کند.[۱]

در طول هر پرالایا، ده قلمرو پایینی (لوکا) نابود می‌شوند، در حالی که چهار قلمرو بالاتر به نام‌های ساتیا لوکا، تاپا لوکا، جانا لوکا و ماهارلوکا حفظ می‌شوند. در طول هر ماهاپرالایا، تمام ۱۴ قلمرو نابود می‌شوند.

ذرات دائمی

ویرایش

مکتب وی شیشکا می‌گویند: ذرات دائمی تقسیم ناپذیر و قائم به خود (sat) هستند، حتی هنگام انحلال عالم (Pralaya) که کلیهٔ اجسام مرکب و اشیاء متلاشی می‌شوند، ذرات باقی می‌مانند.[۲]

جستارهای وابسته

ویرایش

منابع

ویرایش
  1. Rajarajan, R. K. K. (2020). "Water, Source of 'Genesis' and the End Macro and Micro Viṣṇu in the Hymns of the Āḻvārs". The Medieval History Journal. 23 (2): 296–331. doi:10.1177/0971945820956583. ISSN 0971-9458.
  2. ادیان و مکتبهای فلسفی هند جلد دوم، تألیف داریوش شایگان – تهران: امیر کبیر 1386 صفحه 542.