پروتکل کوییک

پروتکل کوییک
استاندارد بین المللی	RFC 9000
توسعه یافته توسط	جیم روسکایند، Google
تاریخ معرفی	۲۰۱۳؛ ۱۱ سال پیش
وبگاه	https://quicwg.org/

کوییک (به انگلیسی: QUIC) یک پروتکل لایهٔ انتقال^[۱] است که در سال ۲۰۱۲ توسط جیم روسکایند در گوگل پیاده‌سازی و در سال ۲۰۱۳ منتشر شد.^[۲]^[۳] این پروتکل، برای بیش از نیمی از اتصالات گوگل کروم به سرورهای گوگل استفاده می‌شود.^[۴] علاوه بر این مرورگرهای ماکروسافت اج^[۵]، فایرفاکس و سافاری^[۶] نیز از این پروتکل پشتیبانی می‌کنند.

کوییک، عملکرد پروتکل پیشین خود، یعنی پروتکل هدایت انتقال را بهبود می‌بخشد.^[۱] این کار، با استفاده از پروتکل داده‌نگار کاربر به عنوان پایه‌ای برای برقراری ارتباط بین دو نقطهٔ پایانی در لایهٔ انتقال انجام می‌شود.^[۷] علاوه بر این، کوییک به کاهش تاخیر و جلوگیری از ازدحام در شبکه کمک می‌کند.

در سال ۲۰۲۱، کارگروه مهندسی اینترنت پروتکل کوییک را استانداردسازی کرد.

ویژگی‌ها

در خصوص پشتیبانی از پروتکل امن انتقال ابرمتن (HTTPS)، کوییک همانند پروتکل هدایت انتقال (TCP) عمل می‌کند، ولی تاخیر کمتری ارائه می‌دهد و به شکلی بهینه‌تر بسته‌های گم شده را بازیابی می‌کند. این بهبودها به سبب دو تفاوت عمده بین این کوییک و TCP به وجود آمده‌اند.^[۸]

اولین تفاوت، کاهش زمان لازم برای اتصال اولیه در کوییک است. با توجه به این که بیشتر اتصالات HTTPS نیازمند پروتکل امنیتی لایهٔ انتقال (TLS) هستند، کوییک بخشی از اطلاعات لازم برای این پروتکل را در دست‌دهی اولیه منتقل می‌کند. تا پیش از این، لازم بود تا در ابتدا یک اتصال TCP برقرار شود، سپس اطلاعات لازم برای پروتکل‌های امنیتی رد و بدل شوند.^[۸]

دومین تفاوت، استفاده از پروتکل داده‌نگار کاربر (UDP) به عنوان پایهٔ انتقال اطلاعات است. برای جبران خدماتی که UDP ارائه نمی‌دهد (مانند بازیابی بسته‌ها)، کوییک خود در جریانی متفاوت از UDP این خدمات را پیاده‌سازی می‌کند. این تفاوت جریان باعث می‌شود که در صورت خطا در یکی از پروتکل‌ها، پروتکل دیگر کمتر تحت تاثیر قرار می‌گیرد.^[۸]

منابع

↑ ^۱٫۰ ^۱٫۱ «Connecting on the QUIC [LWN.net]». lwn.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.
↑ «QUIC: Design Document and Specification Rationale». Google Docs. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.
↑ "Experimenting with QUIC". Chromium Blog (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-19.
↑ Lardinois، Frederic (۲۰۱۵-۰۴-۱۸). «Google Wants To Speed Up The Web With Its QUIC Protocol». TechCrunch (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.
↑ Fernandes، Christopher (۲۰۱۸-۰۴-۰۲). «Microsoft to add support for Google's QUIC fast internet protocol in Windows 10 Redstone 5». Windows Latest (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.
↑ "Examining HTTP/3 usage one year on". The Cloudflare Blog (به انگلیسی). 2023-06-06. Retrieved 2024-06-19.
↑ Kurose، James. Computer Networking - A Top Down Approack (ویراست ۸). ص. ۲۸۰.
↑ ^۸٫۰ ^۸٫۱ ^۸٫۲ Staff، Ars (۲۰۱۸-۱۱-۱۲). «The next version of HTTP won't be using TCP». Ars Technica (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.

[:0-1] ۱٫۰ ^۱٫۱ «Connecting on the QUIC [LWN.net]». lwn.net. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.

[2] «QUIC: Design Document and Specification Rationale». Google Docs. دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.

[3] "Experimenting with QUIC". Chromium Blog (به انگلیسی). Retrieved 2024-06-19.

[4] Lardinois، Frederic (۲۰۱۵-۰۴-۱۸). «Google Wants To Speed Up The Web With Its QUIC Protocol». TechCrunch (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.

[5] Fernandes، Christopher (۲۰۱۸-۰۴-۰۲). «Microsoft to add support for Google's QUIC fast internet protocol in Windows 10 Redstone 5». Windows Latest (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.

[6] "Examining HTTP/3 usage one year on". The Cloudflare Blog (به انگلیسی). 2023-06-06. Retrieved 2024-06-19.

[7] Kurose، James. Computer Networking - A Top Down Approack (ویراست ۸). ص. ۲۸۰.

[:1-8] ۸٫۰ ^۸٫۱ ^۸٫۲ Staff، Ars (۲۰۱۸-۱۱-۱۲). «The next version of HTTP won't be using TCP». Ars Technica (به انگلیسی). دریافت‌شده در ۲۰۲۴-۰۶-۱۹.

[۱]

[۲]

[۳]

[۴]

[۵]

[۶]

[۷]

[۸]