اثر یک نگهبان قصر نوبیایی را در مقابل درب ورودی قصر حاکم به‌تصویر کشیده‌است. اطلاعات کمی در مورد روش‌های کار نقاش وجود دارد، اما به احتمال زیاد تنها با استفاده از ذره‌بین این امکان وجود دارد که این نقاش چیره‌دست توانسته باشد به‌عنوان نمونه پیوند تاروپود زنجیرهای زره نگهبان را به اندازه‌ای چنین ریز که در اثر حاضر قابل مشاهده است برساند. کلاه‌خود نگهبان، بازوبند، شمشیر و سپر فولادی او، ساخت ایران در دورهٔ صفوی است. بر روی سپر، اشعاری به خط فارسی به‌چشم می‌خورد.