پل شهر چای
بیست و سه پل میانه که با نام های شهر کورپوسی(در زبان محلی به معنیِ پل شهری است)وپل راه آهن معروف است یک اثر تاریخی مربوط به دوره صفوی در ضلع جنوبی شهر میانه نرسیده به ایستگاه راه آهن میباشد. این اثر در تاریخ ۲۸ مرداد ۱۳۴۸ با شمارهٔ ثبت ۸۷۲ به‌عنوان یکی از آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.این پل تاریخی نه تنها از نظر نوع معماری و ظاهری مشابه سی وسه پل میباشد بلکه قدمت ساخت آن نیز به همان اندازه است. طول این پل ۲۶۰متر است که به عنوان طولانی ترین پل تاریخی استان آذربایجان شرقی شناخته میشود.از آجر برای ساخت این پل استفاده شده است ولی پایه های این پل سنگی میباشد. به نظر میرسد معمار این پل فردی به نام خواجه شمس الدین محمد جوینی بوده است. از جهانگردانی که از این پل تاریخی دیدن کرده اند میتوان به موریس دو کوتزبوئه اشاره کرد.[۱]
| پل شهر چای | |
|---|---|
 تصویر هوایی از پل شهرچای میانه | |
 | |
| نام | پل شهر چای |
| کشور | ایران |
| استان | آذربایجان شرقی |
| شهرستان | میانه |
| بخش | بخش مرکزی |
| اطلاعات اثر | |
| کاربری | پل، اقامتگاه |
| دیرینگی | دوره صفوی |
| دورهٔ ساخت اثر | دوره صفوی |
| اطلاعات ثبتی | |
| شمارهٔ ثبت | ۸۷۲ |
| تاریخ ثبت ملی | ۲۸ مرداد ۱۳۴۸ |
  پل شهر چای | |
جستارهای وابستهویرایش
منابعویرایش
- ↑ «دانشنامهٔ تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌شهر». وزارت راه و شهرسازی. بایگانی‌شده از روی نسخه اصلی در ۶ اکتبر ۲۰۱۹. دریافت‌شده در ۱۰ اکتبر ۲۰۱۹.
 | این یک مقالهٔ خرد یکی از آثار باستانی ایران است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |
کتاب تاریخ و جغرافیای شهرستان میانه اثر محمد صادق نائبی