پوست خشک
پوست خشک (به انگلیسی: Xeroderma) شامل شرایط ویژهٔ دستگاه پوششی است که در اکثر موارد به راحتی با استفاده از مرطوب‌کننده‌ها قابل درمان می‌باشد. خشکی پوست بیشتر در بخش‌هایی از بدن مانند پوست سر، بند انگشتان، ران‌ها و بازوها بروز می‌کند. پوست خشک شامل نشانه‌هایی چون ترک خوردن پوست و خارش می‌باشد.
دلایل ویرایش
پوست خشک می‌تواند در اثر مواردی چون سرما، شستن بیش از حد پوست، گرما، سابیدگی پوست، کمبود ویتامین‌هایی همچون آ و د، بیماری‌های همستی، آفتاب‌سوختگی و مواد شیمیایی چون آنتی کولینرژیک، شوینده مصنوعی، پودرهای شوینده، مواد اسیدی و بازی و غیره پدید آید.
پیشگیری و درمان ویرایش
نخستین ماده‌ای که به شکل صنعتی برای پیشگیری از بروز و درمان خشکی پوست[۱] تولید گشت کرم مرطوب‌کنندهٔ نیوآ بود که توسط شرکت دارو سازی آلمانی در سال ۱۸۰۰ میلادی اختراع و به بازار عرضه گشت. از آن پس همواره انواع گوناگونی از کرم‌های مرطوب‌کننده با استفاده از روغن‌ها و کره‌های ی گیاهی، روغن‌ها و ژله‌های نفتی و حتی چربی پشم تولید گشته و برای پیشگیری از بروز و درمان خشکی پوست عرضه گشته‌اند. این مواد روی سطح پوست را پوشانده و از خروج چربی‌های پوست از آن پیشگیری می‌کنند.
جستارهای وابسته ویرایش
پانویس ویرایش
منابع ویرایش
- ↑ آکادمی، منتشر شده توسط سپهر (۲۰۲۰-۰۲-۰۳). «10 روش مناسب برای رفع خشکی و پوسته‌های روی صورت». آموزشگاه آرایش و پیرایش سپهر. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۳ مارس ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۲۰-۰۳-۰۵.
مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Xeroderma». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۲۳ دسامبر ۲۰۱۳.