پیش‌نویس:ظرف غذا از جنس منیزیوم

منیزیم یک فلز نسبتاً سخت با ظاهری سفید-نقره ای است. در میان فلزات ساختاری (structural) منیزیم سبک ترین است. با این حال این فلز و آلیاژهای آن به اندازه ای قوی هستند که در ساخت ساختمان ها، پل ها ، اتومبیل و هواپیما مورد استفاده قرار گیرند. منظور از ساخت، شکل دادن، قالب گیری، خمش، برشکاری و هر نوع کار مکانیکی با این فلز است. اکثر فلزات سخت و شکل ناپذیر هستند. بنابراین باید به آلیاژ تبدیل شوند. این جا اهمیت منیزیوم پر رنگ می شود. این فلز که به راحتی ساخته می شود، می تواند با دیگر فلزات ترکیب شده و آلیاژهای منحصر به فردی تولید کند. نقطه ذوب منیزیم 651 درجه سلسیوس (1200 درجه فارنهایت) و نقطۀ جوش آن 1100 درجۀ سلسیوس (2000 درجه فارنهایت) است. چگالی آن نیز 1.738 گرم بر سانتی متر مکعب است.اضافه کردن آب به آتش حاصل از منیزیم، گاز هیدروژن تولید می کند که آتش را چندین برابر می کند. از این رو با پیشرفت تکنولوژی شروع به ساخت ظروف منیزیومی نمودند که پس از اینکه مقداری آب در جداره این ظروف(منطقه اطراف ظرف)ریخته شود با توجه به فعل و انفعال شیمیایی شروع به گرم کردن محتویات داخل ظرف گردد. در جنگ های جهانی بهترین راه حل برای گرم نمودن غذا این روش می باشد. نکته حائز اهمیت این است این واکنش هیچ آسیبی به محتویات داخل ظرف وارد نکرده و سرعت ایجاد حرارت و گرما در آن بسیار بالا است.این عنصر یک فلز نسبتاً فعال است. با آب سرد به آرامی و با آب گرم با سرعت بیشتری واکنش می دهد. در دمای اتاق با اکسیژن ترکیب شده و پوسته ای نازک از اکسید منیزیم ایجاد می کند. در دماهای بالا نیز با نور سفید کور کننده ای می سوزد.منیزیوم با اکثر اسیدها و با برخی از مواد قلیایی واکنش می دهد. می دانیم که منظور از قلیایی، ماده ای شیمیایی با خاصیت مخالف اسید، یعنی بازی است. هیدروکسید سدیم و آب آهک نمونه هایی از مواد قلیایی هستند که منیزیم وارد واکنش با آن ها می شود.