ژان باتیست ایپولیت دنس
ژان باتیست ایپولیت دنس (فرانسوی: Jean Baptiste Hippolyte Dance؛ ۲۲ فوریهٔ ۱۷۹۷ – ۱۸ آوریل ۱۸۳۲) آسیب‌شناس تشریحی اهل فرانسه بود که نخستین بار نشانه دنس را توصیف کرد. او مدرک دکترای پزشکی خود را در پاریس و در سال ۱۸۲۶ دریافت کرد و تا زمان مرگش در سن ۳۵ سالگی بر اثر وبا، استاد این رشته در اوتل-دیو بود. وی یکی از نخستین کسانی بود که کزاز پاراتیروئیدی را که در اثر کم‌کاری پاراتیروئید ایجاد می‌شود، شرح داد.[۱]
| ژان باتیست ایپولیت دنس | |
|---|---|
| زادهٔ | ۲۲ فوریهٔ ۱۷۹۷ |
| درگذشت | ۱۸ آوریل ۱۸۳۲ |
| ملیت | فرانسه |
منابع
ویرایش- ↑ Observations sur une espèce de tétanos intermittent. Archives générales de médecine, 1831, 26: 190–205.
در ویکی‌انبار پرونده‌هایی دربارهٔ ژان باتیست ایپولیت دنس موجود است.
 | این یک مقالهٔ خرد زندگی‌نامه یک پزشک است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |