کابل هوایی
کابل هوایی (انگلیسی: Aerial cable) یک کابل عایق شده‌است که شامل کلیه هادی‌های مورد نیاز برای یک سیستم توزیع برق (معمولاً مورد استفاده در خطوط برق) یا یک خط مخابراتی است که بین تیرهای برق یا دکل‌های برق متصل و معلق است. از آنجایی که کابل‌های هوایی کاملاً عایق هستند، در هنگام دست زدن به آنها خطر برق گرفتگی وجود ندارد و نیازی به نصب آنها با مقره بر روی دکل‌ها و تیرها نیست. مهم‌ترین مزیت این نوع کابل داشتن کمترین نیاز به حریم به علت عایق بودن است.
کاربرد ویرایش
کابل‌های هوایی بیشتر برای سیستم‌های مخابراتی یا برای انتقال برق با ولتاژ زیر ۱۰۰۰ ولت استفاده می‌شوند. کابل هوایی برای ولتاژهای تا ۶۹۰۰۰ ولت نیز برای تأمین مزارع، آبرسانی، مخابرات و سایر تأسیسات خارج از مناطق شهری نیز وجود دارد. کابل‌های هوایی اغلب در مدارهای توزیع به کار می‌روند و در مدارهای انتقال استفاده نمی‌شوند زیرا کابل‌های عایق نمی‌توانند ولتاژ بالا را از خود عبور دهند. به دلیل مزایای ثابت شده کابل‌های هوایی عایق نسبت به سیم‌های عایق هوای سنتی، شرکت‌های توزیع برق سعی در پیشبرد این فناوری دارند.
جستارهای وابسته ویرایش
منابع ویرایش
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Aerial cable». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۱۶ آوریل ۲۰۲۲.