کارگزار-معامله‌گر
کارگزار-معامله‌گر (انگلیسی: Broker-dealer) در خدمات مالی، به شخص حقیقی، شرکت، سازمان یا موسسه‌ای اطلاق می‌شود، که به حساب خود (با دارایی‌های خود) یا به نمایندگی از مشتریان خود، اقدام به معامله و تجارت اوراق بهادار می‌نماید. این کارگزاران هسته مرکزی فرایند معاملات اوراق بهادار و مشتقات بشمار می‌آیند.[۱] بسیاری از کارگزار-معامله‌گران، بنگاه‌های مستقلی می‌باشند، که در زمینه ارائه خدمات کارگزاری و به‌عنوان کارگزار بازار سهام فعالیت می‌کنند. همچنین بخش اعظم کارگزاران معامله‌گر، واحدهای تجاری یا شرکت‌های تابعه و زیرمجموعه بانک‌های تجاری، بانک‌های سرمایه‌گذاری یا شرکت‌های سرمایه‌گذاری می‌باشند.[۲] کارگزاران معامله‌گر علاوه بر انجام معاملات اوراق بهادار، فروشندگان و توزیع کنندگان اصلی سهام صندوق‌های سرمایه‌گذاری مشترک نیز هستند.[۳] کارگزاران معامله‌گر کشف و اجرای قیمت را بین فروشندگان تسهیل می‌کنند.[۴]
وظایف کارگزار معامله‌گر ویرایش
- کلیه وظایف کارگزاری بورس از جمله مشاوره مالی
- سازماندهی و حمایت از گردش مالی (نقدینگی)، یا بازار سازی
- با مشارکت در بازار ریسک معامله‌گران را پوشش می‌دهند
منابع ویرایش
- ↑ Lemke and Lins, Soft Dollars and Other Trading Activities (Thomson West, 2013-2014 ed.).
- ↑ «بروکر (Broker) چیست؟ انواع کارگزار معاملاتی و تفاوت آنها با صرافی». khanesarmaye. ۲۰۲۳-۰۶-۱۵. دریافت‌شده در ۲۰۲۳-۰۷-۳۱.
- ↑ Lemke and Lins, Mutual Fund Sales Practices (Thomson West, 2013).
- ↑ Understanding derivatives
- مشارکت‌کنندگان ویکی‌پدیا. «Broker-dealer». در دانشنامهٔ ویکی‌پدیای انگلیسی، بازبینی‌شده در ۵ مه ۲۰۲۰.