کریستیان بارتولومه
کریستیان بارتولومه یا کریستین بارتلمه (به آلمانی: Christian Bartholomae) (زادهٔ ۲۱ ژانویه ۱۸۵۵- مرگ ۱۹۲۵) زبان‌شناس و خاورشناس آلمانی بود. بارتلمه دکترای خود را در رشتهٔ زبان‌شناسی سامی در ۱۸۷۷ گرفت. وی استاد زبان سانسکریت بود. او تحصیلاتش را بین سالهای ۱۸۷۲ تا ۱۸۷۷در دانشگاه مونیخ ادامه داد. سپس دردانشکاه‌های هال ویتنبرگ، مونستر، گیسن و هایدلبرگ به تدریس پرداخت. نام او با قانون بارتولومه، یک قانون آهنگ و تلفظ زبان‌های هند-ایرانی همراه است.
آثار
ویرایش- دستور لهجه‌های ایران قدیم
کریستیان بارتولومه با تألیف دستورزبان قدیم ایرانی و در کنار آن با تألیف فرهنگ زبان قدیم ایرانی (1904) ترجمه‌ی تازه‌ای را از اوستا آماده می‌کرد که قسمت گاثاهای آن را خود او به پایان رسانید (1905). ترجمه‌ی قسمت‌های دیگر اوستا که در چاپ گلدنبر موجود است کاری پرزحمت بود و فریتز ولف پپس از تألیف پایان‌نامه دکتری خود به آن پرداخت و در سال 1910 آن را به پایان رسانیده و با سپاسگزاری و احترام به استاد خود اهدا کرد. در سال 1924 چاپ تازه و تغییرنیافته‌ای از آن تحت عنوان «ترجمه بر اساس فرهنگ زبان قدیم ایرانی» تألیف کریستیان بارتولومه انتشار یافت. مقصود مترجم آن بود که کارش تا حد امکان درست مطابق با آنچه بر اساس کارهای استادش از متن اوستا مفهوم می‌شود باشد و عقاید خود مترجم با آن درنیامیخته شود.[۱]
- تحقیقات درباب سکه‌شناسی اشکانی
- خاطره‌های مجمع آثار عتیقه
- ترجمهٔ گات‌ها
- ترجمهٔ ارت‌یشت
- فرهنگ لغات قدیم
منابع
ویرایش- ↑ هینریش شدر، هانس (خرداد ۱۳۵۴). زریاب، عباس، ویراستار. «فریتز ولف». یغما (۳ (پیاپی ۳۲۱)).
- لغت نامهٔ دهخدا، سرواژهٔ «بارتلمه»
- مرکز جامع اطلاع‌رسانی آل‌البیت
پیوند به بیرون
ویرایش | این یک مقالهٔ خرد یک تاریخ‌دان است. می‌توانید با گسترش آن به ویکی‌پدیا کمک کنید. |