کلیا (مصر)
کلیا (انگلیسی: Kellia) که به عنوان «درونیترین بیابان» شناخته میشود، یک جامعه رهبانی مسیحی مصری قرن چهارم بود که در کیلومترهای مربع در صحرای نیترین در حدود ۴۰ مایلی جنوب اسکندریه گسترده شده بود.
منابع
ویرایش- مشارکتکنندگان ویکیپدیا. «Kellia». در دانشنامهٔ ویکیپدیای انگلیسی، بازبینیشده در ۲ مه ۲۰۲۳.