کیخسرو شاپورجی سورابجی

کیخسرو شاپورجی سورابجی (با نام تولد لئون دودلی سورابجی؛ ۱۴ اوت ۱۸۹۲–۱۵ اکتبر ۱۹۸۸) آهنگساز ، منتقد موسیقی، پیانیست و نویسنده انگلیسی بود که هشت دهه آثار موسیقایی گوناگونی تولید نمود و کارهایش از مجموعه‌های مینیاتوری و کوتاه گرفته تا کارهای چند ساعته را شامل می‌شود. یکی از مهمترین و پرکارترین آهنگسازان قرن بیستم شناخته شده و از بهترین آثار او قطعات پیانوی نوکتورن، مانند گلستان و ویلا تاسکا هستند. او به دلیل همجنس‌گرایی و تبار مختلط خود احساس می‌کرد از جامعه انگلیس بیگانه است و مادام‌العمر به انزوا گرایش داشت.

Kaikhosru Shapurji Sorabji
Sorabji, ح. ۱۹۵۰
زادهٔ	۱۴ اوت ۱۸۹۲ Chingford, Essex
درگذشت	۱۵ اکتبر ۱۹۸۸ (۹۶ سال) Winfrith Newburgh, Dorset
پیشه	Composer music critic pianist writer
آثار	List of compositions

سورابجی تحصیلات خصوصی داشت. مادر وی انگلیسی و پدرش تاجری پارسی و صنعتگری از هند بود که صندوق امانتی ایجاد کرده بود و خانواده‌اش را بدین شیوه از نیاز به کار کردن آزاد کرد. سورابجی اگرچه ویرچوزو نبود، اما بین سال‌های ۱۹۲۰ و ۱۹۳۶ برخی از موسیقی‌های خود را به صورت عمومی پخش کرد. در اواخر دهه ۱۹۳۰، نگرش او تغییر کرد و محدودیت‌هایی را برای اجرای کارهای خود اعمال کرد، که در سال ۱۹۷۶ آن‌ها را کنار گذاشت. ساخته‌های او در آن سال‌ها کمتر در معرض دید قرار گرفتند و او عمدتاً از طریق نوشته‌های خود، که شامل کتاب‌های Around Music و Mi contra fa: The Immoralisings of a Machiavellian Musician بود، در معرض دید عموم قرار گرفت. در این مدت، او لندن را ترک کرد و سرانجام در روستای کورف کاسل، دورست اقامت گزید. اطلاعات مربوط به زندگی سورابجی، به ویژه سال‌های آخر زندگی او، کم است و بیشتر آن از نامه‌هایی به دست آمده که با دوستانش رد و بدل می‌کرد.

سورابجی به عنوان آهنگساز، عمدتاً خودآموخته بود. اگرچه در ابتدا به هنر مدرن علاقه داشت، اما بعداً بسیاری از مجموعه‌های موجود و معاصر را کنار گذاشت. او از افراد متنوعی مانند فروشیو بوسونی، کلود دبوسی و کارول سژیمانوسکی تأثیر پذیرفت و سبکی را توسعه داد که با چند ریتم مکرر، تعامل عناصر تونال و آتون و آرایه‌های مجلل متمایز شد. اگرچه او در درجه اول برای پیانو آهنگسازی می‌کرد، اما قطعات ارکسترال مجلسی و ارگ نیز در کارنامه دارد. سورابجی به بسیاری از آهنگسازان-پیانیست‌های مورد تحسین خودش تشبیه شده‌است، از جمله فرانتس لیست و چارلز-والنتین آلکان. ویژگی‌های آثار او، از جمله زبان هارمونیک و ریتم پیچیده آن‌ها، روند آهنگسازی اواسط قرن ۲۰ به بعد را پیش‌بینی نمود. موسیقی او تا اوایل دهه ۲۰۰۰ تا حد زیادی منتشر نشده و ناشناخته بود، اما از آن زمان علاقه به آن بیشتر شده‌است.

منابع

• ویکی‌پدیای انگلیسی