کیوشو

کیوشو (九州 ،Kyūshū) سومین جزیرهٔ بزرگ کشور ژاپن و جنوبی‌ترین و غربی‌ترین جزیره از جزایر چهارگانه اصلی این کشور است. این جزیره از غرب با دریای چین شرقی و از شرق با اقیانوس آرام همسایه است. مساحت جزیره کیوشو ۳۶٬۷۸۲ کیلومتر مربع و جمعیت آن ۱۴ میلیون و ۳۱۱ هزار نفر است. واژه کیوشو در ژاپنی به معنی «نُه ولایت» است که به ۹ استان باستانی (کوونی) اشاره دارد که زمانی جزیره به آنها تقسیم می‌شد. کیوشو همچنین جنوبی‌ترین منطقه (چیهو) در کشور ژاپن است که علاوه بر جزیره اصلی، جزایر مجاور و مجمع‌الجزایر طویل ریوکیو را دربر می‌گیرد که ۱۱۰۰ کیلومتر به سمت جنوب غربی امتداد دارد.

کیوشو

kyushu

نام بومی: 九州
جغرافیا
مکان	شرق آسیا
مختصات
مجمع‌الجزایر	ژاپن
مساحت	۳۵٬۶۴۰ کیلومتر مربع (۱۳٬۷۶۰ مایل مربع)
رتبه مساحت	۳۷ام
بیشترین ارتفاع	۱۷۸۸ متر (۵٬۸۶۶ پا)
بلندترین نقطه	Kujū-san
کشور
ژاپن
تقسیمات کشوری
استان‌ها	فوکوئوکا، کاگوشیما، کوماموتو، میازاکی، ناگاساکی، اوئیتا، ساگا
بزرگترین منطقه مسکونی	فوکوئوکا
جمعیت‌شناسی
جمعیت	۱۳٬۲۳۱٬۹۹۵
تراکم جمعیت	۳۳۲٫۳۸ /کیلومتر مربع (۸۶۰٫۸۶ /مایل مربع)
گروه‌های قومی	ژاپنی

کیوشو نزدیک‌ترین جزیره از جزایر اصلی ژاپن به قاره آسیا است و از زمان‌های قدیم تبادل فعالی بین آن و کشورهای مجاور وجود داشته‌است. آب و هوای کیوشو کمی گرمتر و گرمسیری‌تر از هونشو است و سواحل جنوبی و شرقی آن هر ساله شاهد بروز طوفان است.

جغرافیا

زمین‌های کیوشو به‌طور کلی کوهستانی با دره‌های بسیار حاصلخیز است، مانند بقیه ژاپن، به جز منطقه دشت وسیع در بالای جزیره که جایگاه بزرگترین شهرهای جزیره یعنی فوکوئوکا و کیتاکیوشو است. کیوشو همچنین یکی از فعال‌ترین مناطق زمین‌شناختی در جهان است، با چندین آتشفشان زنده و چشمه‌های آب گرم فراوان.

کیوشو از شمال با تنگه شیمونوسکی از جزیره هونشو و با تنگه تسوشیما یا کانال شرقی از شبه‌جزیره کره در شمال غرب جدا می‌شود. کیوشو از سامانه پیچیده‌ای از رشته‌های آتشفشانی تشکیل شده‌است. آب و هوای جنوب آن نیمه‌گرمسیری است و کیوشو به دلیل پوشش گیاهی نیمه‌گرمسیری و بارندگی شدیدش معروف است. کیوشو جایگاه کوه آسو، بزرگترین دهانه آتشفشانی فعال جهان، و پارک‌های ملی آسو-کوجو، کیریشیما-یاکو و اونزن-آماکوسا است. بپو یک تفرجگاه معروف چشمه‌های آب گرم در جزیره است.

امروزه کیوشو در تقسیمات کشوری به عنوان یکی از مناطق ژاپن به‌شمار می‌آید و خود به هفت استان تقسیم شده‌است به نام‌های: فوکوئوکا، کوماموتو، ناگاساکی، اوئیتا، ساگا، کاگوشیما، میازاکی، اوکیناوا و اوکیناوا.

جمعیت

جمعیت کیوشو ۱۴ میلیون و ۳۱۱ هزار نفر است و بنابر این ۱۰٫۳ درصد از جمعیت ژاپن را در خود جای داده‌است. بیشتر جمعیت کیوشو در امتداد شمال غرب، در شهرهای فوکوئوکا و کیتاکیوشو متمرکز شده‌اند، با دالان‌های جمعیتی که از جنوب غربی به ساسبو و ناکاساکی و از جنوب به کوماموتو و کاگوشیما امتداد دارند. به جز اویتا و میازاکی، ساحل شرقی کاهش عمومی جمعیت را نشان می‌دهد.

از نظر سیاسی، کیوشو به عنوان سنگر حزب لیبرال دموکرات توصیف می‌شود. طبق داده‌های سرشماری ژاپن، جمعیت منطقه کیوشو با جزایر ریوکیو (استان‌های اوکیناوا و کاگوشیما) از حدود سال ۲۰۰۰ کاهش جمعیت زیادی را تجربه کرده‌است. اهالی ریوکیو نرخ زاد و ولد نسبتاً بالایی دارند، با این وجود این امر نتوانسته است از کاهش کلی جمعیت جنوب ژاپن جلوگیری کند. مردم ریوکیو یک گروه اقلیت بومی در ژاپن هستند.